էտիմոն — Վիքիբառարան

<этимон<հուն. etymon ճշմարտություն, բառի հիմնական իմաստ

Գոյական

1. (լեզվբ․) բնիմաստ՝ տվյալ բառի նախնական՝ սկզբնական ձևը և իմաստը

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։