Lettneska - Wikipedia, frjálsa alfræðiritið
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Lettneska latviešu valoda | |
---|---|
Málsvæði | Lettland |
Fjöldi málhafa | 2,2 milljónir |
Sæti | ekki með efstu 100 |
Opinber staða | |
Opinbert tungumál |
Lettland |
Tungumálakóðar | |
ISO 639-1 | lv
|
ISO 639-2 | lav
|
SIL | lav
|
ATH: Þessi grein gæti innihaldið hljóðfræðitákn úr alþjóðlega hljóðstafrófinu í Unicode. |

Lettneska (latviešu valoda) er indóevrópskt tungumál talað í Lettlandi. Hún er rituð með afbrigði af latneska stafrófinu, sem einkennist af flötum strikum ofan við -e, -a, og -u en ekki -o, og setillum neðan við -k, -l og -n. Engir tvípunktar eða skástrik eru sett fyrir ofan sérhljóða. Š táknar -sj og C -ts.
Föll nafnorða eru sex í lettnesku en að vísu ber heimildum ekki fyllilega saman um hvort föllin eru 6 eða 7 en fleiri heimildir nefna 6. Tvö málfræðileg kyn er að finna, karlkyn og kvenkyn. Hvorki ákveðinn né óákveðinn greini er að finna. Lýsingarorð beygjast í tölum, föllum og kynjum og geta þar fyrir utan tekið ákveðni-endingar svipað og í norrænum málum. Líkt og í litáísku eru elstu textar frá 16 öld.
Auk litáísku og lettnesku telst hin útdauða fornprússneska til baltneskra mála.