მენონიტები - ვიკიპედია

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

მენონიტები — პროტესტანტული დენომინაცია, რომელიც წარმოიშვა 1536 წელს ნიდერლანდებში რევოლუციური ანაბაპტიზმის გადაგვარების შედეგად (დამაარსებლის მენო სიმონსის (Menno Simons, 1496-1561) სახელის მიხედვით).

მენონიტები იზიარებენ ბიბლიას, აღიარებენ ქრისტეს ღვთაებრივობას, მაგრამ უარყოფენ სამებას. ჩაცმულობაში შეჰქონდათ უცნაური ელემენტები, კრძალავდნენ ღილებს. 1581 წლიდან მენონიტები გაიფანტნენ მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხეში, ნიდერლანდებში, შვეიცარიაში, ჩრდილო ამერიკაში, გერმანიაში და სხვ. XVIII საუკუნეში, ეკატერინე II-ს მოწვევით, რომელიც დაინტერესებული იყო რუსეთის იმპერიის განაპირა მხარეებში ხალხის დასახლებით, ისინი ჩავიდნენ რუსეთში. დამკვიდრნენ უმეტესად ტავრიისა და ეკატერინოსლავის გუბერნიებში.

• ჰოლანდიელი-მენონიტები სამხრეთ–დასავლეთ ციმბირი XX საუკუნეში: ტრადიციები და ნოვაციები დაარქივებული 2005-11-20 საიტზე Wayback Machine.
• Menno Simons.net
• Mennonites in Boliviaდაარქივებული 2012-01-18 საიტზე Wayback Machine.
• მენონიტური ეკლესიის ისტორია დაარქივებული 2009-10-01 საიტზე Wayback Machine.