Henricus Sienkiewicz - Vicipaedia

Henricus Adamus Alexander Pius Oszyk-Sienkiewicz, usitate Henricus Sienkiewicz appellatus, etiam Litwos dictus (1846–1916), fuit scriptor, diurnarius, et philanthropus Polonus, cui anno 1905 Praemium Nobelianum Litteraturae concessum artis epicae magnae causa est. Celeber est ab opere Quo Vadis, quod persecutionem Christianorum tractat, Nerone imperante.

Natus est Henryk Adam Aleksander Oszyk-Sienkiewicz in Wola Okrzejska in Polonia die 5 Maii 1846. Mortuus est Vibisci in Helvetia die 15 Novembris 1916.

Eius liber clarissimus est Quo Vadis.

Scripsit plurimas fabellas: Stary sługa ("Ancilla cana"), Hania et Selim Mirza (1876). , Latarnik (1881), Wspomnienie z Maripozy (1882) Sachem (1883), Bez dogmatu ("Sine dogmate") (1889-90), Rodzina Połanieckich ("Polaniecki Familia") (1893-94).

Scripsit etiam litteras: Humoreski z teki Worszyłły (1872), Szkice węglem ("Informationes carbone") (1877), Janko Muzykant ("Musicus Janko") et Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela ("A Diario Posnaniensis Magistri") (1879), Za chlebem ("Pro pane") (1880), Bartek Zwycięzca (1882), Latarnik (1881), Wspomnienie z Maripozy (1882), Sachem (1883).

Scripsit historiam fictam historicam: Ogniem i mieczem ("Igne gladioque"), opera in tria libri edita de 2 Maii 1883 usque ad 1 Februarii 1884, Potop ("Diluvium") (1887), Pan Wołodyjowski ("Centurio Wołodyjowski"), Quo vadis (1895-96), Krzyżacy ("Equites Teutonici") (1897-1900), Na polu chwały ("In campis gloriae") (1903-5), Legiony ("Legiones") (1914).

• De Henrico Sienkiewicz in pagina Nobeliano Litteraturae Praemio dicata
• Iosephus Bachórz: Henryk Sienkiewicz – Biographia et operum index(Anglice, Polonice)