Praeses vicarius Civitatum Foederatarum Americae - Vicipaedia

Praeses Vicarius Civitatum Foederatarum Americae (Anglice Vice President of the United States of America) est secundus administrationis dux, qui praesidem subsequitur cum is obeat, a munere remotus sit, aut se a munere removeat, aut facultatem civitatis gerendi amittat. Etiam praeses Senatus Civitatum Foederatarum Americae est. Praeses Vicarius ad tempus est Iacobus David Vance.

Inter praesides vicarios, praesides sine petitione (sed solus Giraldus Ford, quem populus in insequenti electione non confirmavit) creati sunt:

• Ioannes Tyler post mortem Harrisson anno 1841.
• Milvardus Fillmore, post mortem Zachariae Taylor anno 1850.
• Andreas Johnson, post caedem Abrahami Lincoln anno 1865.
• Chester Alan Arthur, post caedem Iacobi Garfield anno 1881.
• Theodorus Roosevelt, post caedem Gulielmi McKinley anno 1901.
• Calvinus Coolidge, post mortem Warren Harding anno 1923.
• Henricus Truman, post mortem Franklini D. Roosevelt anno 1945.
• Lyndon Johnson, post caedem Ioannis F. Kennedy anno 1963.
• Giraldus Ford, post abdicationem Ricardi Nixon anno 1974.

Multi alii praesides vicarii post finem mandati praesidentis a populo praesides creati sunt, exempli gratia post praesidentiam Ronaldi Reagan Georgius H. W. Bush, pater praesidentis Georgii W. Bush.

Vide Indicem Vicariorum Praesidum Civitatum Foederatarum Americae