Singapura - Vicipaedia

Singapura^[1] est civitas insularis Asiae austro-orientalis iuxta meridionalem Aureae Chersonesi oram iacens, a linea aequatoriali 137 chm ad boream versus distans, ex insula magna et insulis sexaginta minoribus constituta. Inter emporia mundialia negotiosissima celebratur. Regimen democraticum parlamentarium habet, sed restrictiori libertate civica. Quam civitatem a Malaesia paeninsulari fretum Johor sub septentrione, ab insulis Riau Indonesianis fretum Singapurense sub meridie separat. Incolarum circiter 5 milliones ibi habitant. Primus minister (qui est etiam dux huius civitatis), continuo ab anno 2004 merens, est Lee Hsien Loong.

Emporium antiquum hic positum nomen Iavanicum Tumasik^(en) habuit, sed civitati insulari mediaevali nuncupatio Sanscritica सिङ्गापुर Siṅgāpura data est. Quod nomen Lusitane Singapura sonat, itidem Latine. Adiectiva Latina "Singapuranus",^[1][2] "Singapurensis"^[3] et "Singaporensis" reperiuntur.^[4] Linguis quattuor huius civitatis publicis nomen sonat Anglice Singapore, Malaice Singapura, Tamulice சிங்கப்பூர் Siṅkappur, Sinice 新加坡.

De origine nominis disputatur. In Annalibus Malaicis, chronicis traditionalibus, eo venisse asseveratur princeps origine Srivijayanus, qui nuper ad litora advectus leone in silva viso urbem condiderit Singapuramque nuncupaverit i.e. "urbem leonis"; quae fabula a Singapuranis fere omnibus recipitur. Eruditi autem, verbum Sanscriticum सिङ्ह siṅha "leonem" significare sed non सिङ्ग siṅga leonesque Aureae Chersonesi nunquam frequentavisse monentes,^[5] nomen Singapura "urbem morationis, mansionem" interpretant, e verbo Malaico singgah "morare".^[6]

In hac insula emporium modestum iam temporibus antiquis conditum esse confitetur, nomine Tumasik. Neque annum neque saeculum originis constat, quibusdam iam saeculo II p.C.n. conditum asseverantibus, aliis multo tardius. Medio saeculo XIV mercator Sinensis Wang Dayuan in opere cuius titulus est Daoyi zhilüe incolas huius insulae curiose describit, "indigenas Sinensesque coniuncte habitantes".^[7]

Thomas Stamford Raffles, qui eo tempore gubernator vicarius oppidi Bencoolen pro Societate Britannica Indiae Orientalis meruit, die 29 Ianuarii 1819 meridianam insulae partem acquisivit, adnuente sultano Johorensi. Iuxta castelli antiqui ruinis emporium novum condidit. Urbs nova Singapura mox florens insulam totam replevit. Sub ditione imperii Britannici anno 1826 subiit. Secundo bello mundano saeviente exercitus Iaponensis Singapuram devicit die 15 Februarii 1942 et usque in 1945 retinuit. Britanni mense Septembri 1945 rediti libertatem Singapuranis anno 1959 concederunt. Singapura in Malaesiam a die 31 Augusti 1963 ad 9 Augusti 1965 comprehensa est; inde rursus civitas libera fit.

Universitas Singapurana anno 1962 creata est (Anglice ab anno 1980 National University of Singapore nuncupata) e divisione Universitatis Malaicae, quae originem habuit in collegio medico Singapurano anno 1905 et collegio Raffles anno 1928 constitutis. Universitas Technologica Nanyang, sub forma collegii anno 1981 constituta, anno 1991 in universitatem conversa est. Nomen habet universitatis Nanyang anterioris, quae ab anno 1956 floruit sed anno 1980 in universitatem nationalem coniuncta est.

Singapurae clima est tropicum silvarum pluvialium per enumerationem Köppen–Geiger, hippalo inter Novembrem et Ianuarium, statione calidissima mensibus Aprili et Maio; temperatura aëris media inter 26° et 28°, minima inter 23° et 25°, maxima inter 30° et 32°, sed minima extrema usque hodie nota 19.4°, maxima extrema 36°; pluviis mense Iunio ad 162 mm tantum, mense Decembri 287 mm, anno toto non minus quam 2 342 mm elevatis; diebus pluviosis per annum totum fere 178 accidentibus; humiditate relativa inter mensuras 83% et 87% reperta, horis solis fulgentis mense Novembri 130, mense Martio 193, per annum totum 2 022 repertis.^[8]

Commentaria

• Lee Kuan Yew, From Third World To First: The Singapore Story: 1965–2000. Novi Eboraci: HarperCollins, 2000. ISBN 0-06-019776-5

De historia

• Brian E. Colless, "The Ancient History of Singapore" in Journal of Southeast Asian History vol. 10 (1969) pp. 1-11 JSTOR
• Raymond Flower, Raffles: the story of Singapore. Beckenham: Croom Helm, 1984
• Colin Marshall, "Story of cities #27: Singapore – the most meticulously planned city in the world" in The Guardian (21 Aprilis 2016)

• Kevin Tan, Peng Er Lam, Lee's Lieutenants: Singapore's Old Guard. Londinii: Allen & Unwin, 1999. ISBN 978-1-86448-639-1
• Richard O. Winstedt, A History of Malaya. Editio recensa/ Singapurae: Marican and Sons, 1962
• Richard O. Winstedt, "A Note on the Founding of Singapore" in Journal of Southeast Asian History vol. 5 (1964) pp. 15-16 JSTOR

De populis

• Khun Eng Kuah-Pearce, State, Society, and Religious Engineering: Towards a Reformist Buddhism in Singapore. Singapurae: Institute of Southeast Asian Studies, 2009. ISBN 978-981-230-865-8 (Paginae selectae apud Google Books)
• Hussin Mutalib, Singapore Malays: Being Ethnic Minority and Muslim in a Global City-State. Londinii: Routledge, 2012. ISBN 978-1-136-30732-4 (Paginae selectae apud Google Books)
• Kamaludeen Mohamed Nasir, Alexius A. Pereira, Bryan S. Turner, Muslims in Singapore: Piety, politics and policies. Londinii: Routledge, 2009. ISBN 978-1-135-27595-2 (Paginae selectae apud Google Books)
• J. Norman Parmer, "City of the Lion" in Wilson Quarterly vol. 7 no. 5 (1983) pp. 48-65 JSTOR

De re politica

• Michael D. Barr, The Ruling Elite of Singapore: Networks of Power and Influence. Londinii: I. B. Tauris, 2014. ISBN 978-0-85773-576-8 (Paginae saelectae apud Google Books)
• Michael D. Barr, Zlatko Skrbiš, Constructing Singapore: Elitism, Ethnicity and the Nation-building Project. Hafniae: Nordic Instotute of Asian Studies, 2008. ISBN 978-87-7694-029-4 (Paginae selectae apud Google Books)
• Michael Hill, Kwen Fee Lian, The Politics of Nation Building and Citizenship in Singapore. Londinii: Routledge, 1995. ISBN 0-415-12025-X (Paginae selectae apud Google Books)
• R. S. Milne, Diane K. Mauzy, Singapore Politics under the People's Action Party. Londinii: Routledge, 2002. ISBN 0-415-24653-9
• Hussin Mutalib, Parties and politics: a study of opposition parties and PAP in Singapore. Singapurae: Eastern Universities Press, 2003. ISBN 978-981-210-211-9
• Kamaludeen Mohamed Nasir, Bryan S. Turner, The Future of Singapore: Population, Society and the Nature of the State. Londinii: Routledge, 2014. ISBN 978-1-134-74020-8 (Paginae selectae apud Google Books)
• Garry Rodan, Transparency and Authoritarian Rule in Southeast Asia: Singapore and Malaysia. Londinii: Taylor & Francis, 2004. ISBN 978-0-203-42101-7
• Francis T. Seow, Beyond Suspicion?: The Singapore Judiciary. Novo Portu: Yale University Southeast Asia Studies, 2006. ISBN 978-0-938692-87-4
• Francis T. Seow, The Media Enthralled: Singapore Revisited. Lynne Rienner Publishers, 1998. ISBN 978-1-55587-779-8 (Paginae selectae apud Google Books)
• Christopher Tremewan, The Political Economy of Social Control in Singapore. Londinii: Palgrave Macmillan, 1996. ISBN 978-0-312-15865-1
• Ross Worthington, Governance in Singapore. Londinii: Routledge/Curzon, 2002. ISBN 0-7007-1474-X

De re oeconomica

• Rodney King, The Singapore Miracle: Myth and Reality. Insight Press. 2008.. ISBN 0-9775567-0-0
• Geoffrey Murray, Audrey Perera, Singapore: The Global City-state. Londinii: St. Martin's Press, 1996. ISBN 978-0-312-12959-0
• Garry Rodan, Singapore's Second Industrial Revolution: State Intervention and Foreign Investment. ASEAN-Australia Joint Research Project, 1985
• Kenneth Paul Tan,. Renaissance Singapore? Economy, Culture, and Politics. NUS Press. 2007. ISBN 9971-69-377-1.

• Situs regiminis Singapurani
• Your Singapore (situs peregrinis destinatus)
• "Singapore Profile" apud BBC