audio - Victionarium
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
audio API: /ˈau̯dio/ (ecclesiastice) - Syllabificatio phonetica: au·di·ō — morphologica: aud-io
aud|ĭō, -īre, -īvī vel -iī, -ītum [1]
Verbum finitum
Thema | Vox activa | ||||
---|---|---|---|---|---|
audīv- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
I. sing. | audīvī | audīverim | audīveram | audīvissem | audīverō |
II. sing. | audīvistī | audīveris | audīverās | audīvissēs | audīveris |
III. sing. | audīvit | audīverit | audīverat | audīvisset | audīverit |
I. plur. | audīvimus | audīverimus | audīverāmus | audīvissēmus | audīverimus |
II. plur. | audīvistis | audīveritis | audīverātis | audīvissētis | audīveritis |
III. plur. | audīvērunt | audīverint | audīverant | audīvissent | audīverint |
Verbum infinitum
Modus | infinitivus | participium | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
Vox activa |
audīre | audīvisse | audītūrum, -am, -um esse |
audiēns | audītūrus, -a, -um | |
Vox passiva |
audīrī | audītum, -am, -um esse |
audītum īrī | audītus, -a, -um |
||
Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
audiendī | audiendus, -a, -um | audītum | audītū |
Collocationes
Composita
- adaudiō, adaudīre
- exaudiō, exaudīre
- inaudiō, inaudīre
- obaudiō, obaudīre
- praeaudiō, praeaudīre
- subbaudiō, subbaudīre
Sonum auribus accipere dilatare ▼
Sonum auribus accipere collabi ▲
Aures praebere dilatare ▼
Aures praebere collabi ▲
Discretiva
![]() |
audio dictio est in variis linguis: |
- Anglice: audio
- Batave: audio
- Francogallice: audio
- Hispanice: audio
- Italice: audio
- Polonice: audio
- Suecice: audio
- Hungarice: audio
M. Tullius Cicero -106…-43 |
Apuleius ca. 125-170 | Aulus Gellius ca. 130-180 |
|||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
class. (45 a.C.n. / 709 a.u.)
- huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; verum enim diceret, idque Socratem, qui voluptatem nullo loco numerat, audio dicentem, cibi condimentum esse famem, potionis sitim. sed qui ad voluptatem omnia referens vivit ut Gallonius, loquitur ut Frugi ille Piso, non audio nec eum, quod sentiat, dicere existimo. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [2][3]
Latinitas postclassica
saec. II. (ca. 158 p.C.n.)
- Magia ista, quantum ego audio, res est legibus delegata, iam inde antiquitus XII tabulis propter incredundas frugum inlecebras interdicta, igitur et occulta non minus quam tetra et horribilis, plerumque noctibus vigilata et tenebris abstrusa et arbitris solitaria et carminibus murmurata, cui non modo servorum, verum etiam liberorum pauci adhibentur. —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei [4]
saec. II. (ca. 170-177 p.C.n.)
- Ab eo, quod est ‘ago’ et ‘egi’, verba sunt, quae appellant grammatici ‘frequentativa’, ‘actito’ et ‘actitavi’. Haec quosdam non sane indoctos viros audio ita pronuntiare, ut primam in his litteram corripiant, rationemque dicunt, quoniam in verbo principali, quod est ‘ago’, prima littera breviter pronuntiatur. —Noctes Atticae A. Gellii [5]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — audio, īvī u. iī, ītum, īre (tom. 1, p. 0714)
- ↑ 2.0 2.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber secundus. 28 [90] — audio
- ↑ 3.0 3.1 Vicicitatio: audio.
- ↑ Apuleius - Apologia sive Pro se de magia liber. (Bibliotheca Augustana): Pagina 3. Sectio 47. Versus 3 — audio
- ↑ Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber nonus. Capitulum VI, [2] — audio