clarus - Victionarium

clār|us, -a, -um

1. Lucem emittens vel repellens, lucidus.
2. Celeber, bene notus.

singularis	pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	clārus	clāra	clārum	nom.	clārī	clārae	clāra
gen.	clārī	clārae	clārī	gen.	clārōrum	clārārum	clārōrum
dat.	clārō	clārae	clārō	dat.	clārīs	clārīs	clārīs
acc.	clārum	clāram	clārum	acc.	clārōs	clārās	clāra
abl.	clārō	clārā	clārō	abl.	clārīs	clārīs	clārīs
voc.	clāre	clāra	clārum	voc.	clārī	clārae	clāra

• clarere
• clarescere
• clarigatio
• clarisonus
• claritas
• claritudo
• clarare
• declarare
• praeclarus
• Anglice: clear
• Francogallice: clair
• Germanice: klar
• Hispanice: claro

Anglice

(lucidus) clear ☞en, bright ☞en

(celeber) renowned ☞en, famous ☞en

Francogallice

(lucidus) clair ☞fr, brillant ☞fr

(celeber) célèbre ☞fr, renommé ☞fr

Germanice

(lucidus) klar ☞de, hell ☞de

(celeber) berühmt ☞de, namhaft ☞de

Hispanice

(lucidus) claro ☞es, brillante ☞es

(celeber) famoso ☞es, célebre ☞es, renombrado ☞es