pulcher - Victionarium
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
pulcher 
API: /ˈpul.kʰer/ (classice)
pulcher, pulchra, pulchrum (comp. pulchrior; superl. pulcherrimus; adverbium pulchrē)
- Sēnsibus placens; pulchritūdinem possidens; fōrmōsus
- (figūrātīvē) Quālitātēs honōrābilēs habens; honōrābilis, nōbilis
| positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | pulcher | pulchra | pulchrum | nom. | pulchrī | pulchrae | pulchra |
| gen. | pulchrī | pulchrae | pulchrī | gen. | pulchrōrum | pulchrārum | pulchrōrum |
| dat. | pulchrō | pulchrae | pulchrō | dat. | pulchrīs | pulchrīs | pulchrīs |
| acc. | pulchrum | pulchram | pulchrum | acc. | pulchrōs | pulchrās | pulchra |
| abl. | pulchrō | pulchrā | pulchrō | abl. | pulchrīs | pulchrīs | pulchrīs |
| voc. | pulcher | pulchra | pulchrum | voc. | pulchrī | pulchrae | pulchra |
pulcher comparativus dilatare ▼
pulcher comparativus collabi ▲
pulcher superlativus dilatare ▼
pulcher superlativus collabi ▲
Synonyma
Antonyma · contraria
Sēnsibus placens dilatare ▼
Sēnsibus placens collabi ▲
(figūrātīvē) Quālitātēs honōrābilēs habens dilatare ▼
(figūrātīvē) Quālitātēs honōrābilēs habens collabi ▲