plantj - Wiktionary

plantj v /pl̥áɲ̊c/

1. (plantje) e waeze det kaoldioxied opnump en zoerstóf aafguuef
2. (plantje) (specefiek) 'n [1] det besteit oet 'ne stengel en blajer, det zie voor oete aerd haoltj

Aafbraeking

• plantj

Aafleijinge

• plantaasj, plantjaardig, plantje
• plantjdeil, plantjebak, plantjebèd, plantjegelieërdje, plantjelieër, plantjesaort, plantjevleis, plantjevraeter, plantjevröch, plantjkónde
• bloomkuuelplantj, hangplantj, heilplantj, indigoplantj, kamerplantj, ketoenplantj, klumplantj, kóffeplantj, kónjakplantj, kultuurplantj, sierplantj, temateplantj, tieëplantj, waterplantj, wietplantj

Verwantje wäörd

• bloom, boum, gewas, kroed, stroek, vröch
• taam

Zagswies

• in plantjen hanjele: wietplantje verhanjele

	inkelvaad	mieëvaad
radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	plantj	plantje	plantjen
IPA	/pl̥áɲ̊c/	/pl̥áɲɟ/	/pl̥áɲ̊cə/	/pl̥áɲ̊cən/
dim.	sjrif	plentje	plentjen	plentjes
IPA	/pl̥ǽɲ̊ce/	/pl̥ǽɲ̊cen/	/pl̥ǽɲ̊ces/	/pl̥ǽɲ̊cez/

[1]

Cornisch: plans(kw:) m Frans: plante v Ieslandjs: planta(is:) v Ingels: plant(en:) Nederlandjs: plant g

Normandisch: pliante(nrf:) v Pruus: Pflanze v Spaans: planta v Viëtnamees: cây(vi:), thực vật(vi:) Zweeds: planta g, växt g

plantj /pl̥áɲ̊c/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van plantje
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van plantje
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van plantje
4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van plantje
5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van plantje

Aafbraeking

• plantj

Variaasje

• [1,4] ↓plant