Portaal:Filosofie - Wikipedia
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

![]() Filosofie of wijsbegeerte is het verlangen en streven naar kennis en wijsheid. In het Grieks is het woord filosofia (Grieks: φιλοσοφία) een samenstelling van de woorden voor liefde (φιλειν = houden van, φιλος = vriend, φιλια = vriendschap) en voor wijsheid (σοφία = wijsheid). Een beoefenaar van filosofie wordt een filosoof of wijsgeer genoemd. Over de gehele wereld hebben mensen stelselmatig dezelfde vragen gesteld, en voortbordurend op elkaars werk filosofische tradities geschapen. In de oudheid omvatte filosofie het geheel van de wetenschappen. In de laatste eeuwen zijn vele gebieden waar filosofie zich traditioneel mee bezighield toevertrouwd aan specialistische wetenschappen. Zo werd de studie van de sterren astronomie, de studie van de natuur werd fysica, scheikunde en biologie en de studie van de menselijke natuur werd het terrein van de psychologie, neurologie en de psychiatrie. Een eigen onderwerp heeft de filosofie dus niet, of het zouden de metafysica en de kennistheorie moeten zijn. Wat in ieder geval wel eigen is aan de filosofie is haar werkwijze en vraagstelling.
Filosofie kan ruwweg ingedeeld worden naar geografische en culturele regio's. De term "filosofie" in een Europese of Amerikaanse academische context verwijst in het algemeen naar de filosofische tradities van de westerse beschaving, soms ook de westerse filosofie genoemd. In het westen wordt de term oosterse filosofie meestal gebruikt als omvattende term om de filosofische tradities van Azië en het oosten aan te duiden. Hieronder valt de filosofie die afkomstig is uit India en China. Het artikel Geschiedenis van de filosofie biedt een historisch overzicht van filosofische tradities in verschillende culturen. |
Filosofie op Wikipedia
![]() Etalage-artikelen | |||||||
Nieuwe artikelen13-06-19 Helden van de geest - 12-06-19 Geschiedenis van de wijsbegeerte in Nederland (boekenserie) - 10-06-19 Gabriël Nuchelmans - 28-05-19 Filosofenpad (Kioto) - 21-05-19 Marinus Anthonie van Melle - 15-05-19 Dries van Melsen - 04-03-19 Cornelia Johanna de Vogel - 11-10-18 Geschiedenis van de wijsbegeerte in Nederland (tijdschrift) - 01-09-18 Andrew Pickering - 01-09-18 Martin Kusch - 22-07-18 Cees Struyker Boudier - 17-06-18 Magazyn voor de critische wijsgeerte - 05-06-18 Piet Verburg - 30-04-18 De mundi sensibilis atque intelligibilis forma et principiis - 24-04-18 John Deely - 26-03-18 Karl Korsch - 16-03-18 Philipp Mainländer - 09-03-18 J.J.P. van Boxtel - 27-02-18 Michiel Wielema - 05-02-18 Michael Franciscus Josephus Marlet - 24-10-17 Dominicus Gerbrandus Jelgersma - 07-10-17 World Congress of Philosophy - 07-10-17 Fédération Internationale des Sociétés de Philosophie | ||||||||
UitgelichtPresocratische filosofie is de naam die gegeven wordt aan de oud-Griekse wijsbegeerte die aan Socrates (469–399 v.Chr.) voorafging. Daartoe behoren overigens ook enkele tijdgenoten van Socrates (zoals Democritus) die wegens hun denken toch gerekend worden tot deze groep van presocraten of presocratici. (Oudgrieks: "προσωκρατικοι φιλόσοφοι" - prosôkratikoì philósophoi = voorsocratische filosofen.) Met dit oud-Griekse prosocratische denken begint a.h.w. vanaf ongeveer 600 voor onze jaartelling in de Griekse kolonies rond de Vooraziatische Kust, op Sicilië en in de Laars van Italië de zogeheten westerse filosofie. Van groot belang voor herontdekking van en belangstelling voor deze wijsbegeerte is de uitgebreide driedelige uitgave van Hermann Diels, Die Fragmente der Vorsokratiker uit 1903, na honderd jaren nog steeds het standaardwerk wat betreft de overgeleverde teksten. Aan deze publicatie heeft ook de term presocratische filosofie haar populariteit te danken. Daarnaast hebben ook de colleges en geschriften van de Duitse filosoof Martin Heidegger vanaf de Jaren Dertig veel bijgedragen tot nadere bestudering, hoewel sommige van diens interpretaties omstreden zijn. De indeling van de Griekse filosofie in presocratisch en socratisch denken berust op een dictum van Marcus Tullius Cicero (106–43 v.Chr.) dat "Socrates de wijsbegeerte van de hemel naar de aarde heeft gehaald": ontologie ("zijnsleer") wordt vervangen door meer "practische filosofie". Tegen Cicero's stelling valt nogal wat in te brengen omdat beide elementen in de twee richtingen aanwezig zijn. |
Dit kan beter[bewerk]
| |||||||
Gewenste artikelenSamuel Alexander (en) - Oliva Sabuco de Nantes Barrera (es) - Bernard Bosanquet (en) - Catharine Trotter Cockburn (en) - Gerald Cohen (en) - Joshua Cohen (en) - Cyreense School (en) - Solomon Dodashvili (en) - Existentiële fenomenologie (en) - Emergentisme (en) - Foundationalisme (en) - Gewetensbezwaar/gewetensbezwaren/gewetensbezwaarde - David Gauthier (en) - Amy Gutmann (en) - Handeling (filosofie) (en) - Homo sacer (en) - Irrationalisme (de) - Joshua Knobe (en) - Lasthenia (en) - Lineaire logica (en) - Logisch atomisme (en) - Makrina - Damaris Cudworth Masham (en) - Naming and Necessity (en) - Dositej Obradović (en) - Onora O'Neill (en) - Ontotheologie (en) - Pleonexia (en) - Politiek Augustinisme (de?) - Charles Bernard Renouvier (en) - Romeinse filosofie - Roswitha von Gandersheim (en) - School van Efeze (en) - Subjectivisme (de) - Eric Voegelin (en) - Vrančić, Faust (en) - Gerda Walther (it) - | ||||||||
| ||||||||
|