adel - WikiWoordenboek

Uitspraak

• Geluid:  adel    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• adel

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘stand der edelen’ voor het eerst aangetroffen in 1447 ^[1][2]

Zelfstandig naamwoord

de adel m

1. (maatschappij) bevoorrechte en vaak ook rijke groep personen aan wie een meest erfelijke titel verleend was en aan wie voorheen een bepaald gebiedsdeel in eigendom gegeven was

   • In die tijd beschouwden velen de adel als een verzameling parasieten. 
   • De graaf van Almelo is van adel. 

Werkwoord

adel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van adelen
   

   • Ik adel. 

2. gebiedende wijs van adelen
   

   • Adel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van adelen
   

   • Adel je? 

Gangbaarheid

• Het woord adel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "adel" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• a·del

Zelfstandig naamwoord

adel

1. (adel) adel