nl.wiktionary.org

kloten - WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak

Woordafbreking

  • klo·ten

Woordherkomst en -opbouw

stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
kloten
klootte
gekloot
zwak -t volledig

Werkwoord

kloten

  1. inergatief (informeel) (pejoratief) op een doelloze of ergerlijke manier bezig zijn
  2. overgankelijk (informeel) (pejoratief) iemand opzettelijk ergeren

Synoniemen

Afgeleide begrippen

Zelfstandig naamwoord

deklotenmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kloot

Gangbaarheid

100 %van de Nederlanders;
97 %van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen