reet - WikiWoordenboek

Uitspraak

• Geluid:  reet    (hulp, bestand)
• IPA: / ret / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• reet

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘nauwe opening’ voor het eerst aangetroffen in 1281 ^[1]
• [1] Naamwoord van handeling van rijten van Middelnederlands rete, ^[2][3] en Oudnederlands reta "kras, haal met een pen" ^[4].
• [2] (figuurlijk) gebruik van [1]
• [2.2] taboeterm, vanwege het schokeffect gebruikt als versterker ^{[5] [6][7]}
• [3] van  reten ww  ^[8][9]

Zelfstandig naamwoord

de reet v / m

1. een (soms opengereten) spleet, kier

   • Doordat onze kat er vaak haar klauwen aan aanscherpte, zat die oude leunstoel vol reten. 

2. (dysfemisme) (vulgair) kont, billen, achterwerk, anus

   • hij had die dag een stekende pijn in zijn reet 

   1. (figuurlijk) gebruikt om minachting of afkeer uit te drukken

      • De kaartjes voor het feest waren belachelijk duur, maar er was geen reet te beleven. 

   2. versterkend voorvoegsel (jongerentaal) heel erg, in de vorm "rete-" gebruikt als linkerdeel van samengestelde bijvoeglijke naamwoorden als versterker van het rechterdeel

      • Zij heeft echt een retegoed boek geschreven. 

3. (landbouw) plaats waar het vlas te weken wordt gelegd

Werkwoord

reet

1. enkelvoud verleden tijd van rijten
   

   • Ik reet. 
     
   • Jij reet. 
     
   • Hij, zij, het reet. 

Gangbaarheid

• Het woord reet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "reet" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Uitspraak

• IPA: /re:t/

Zelfstandig naamwoord

reet g ^[1]

1. reet, gat, kont

   «En hy skopte my ûnder myn reet.»^[2]

   En hij gaf mij een schop onder m'n kont.

Verwijzingen