streek - WikiWoordenboek

Uitspraak

• Geluid:  streek    (hulp, bestand)
• IPA: / strek / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• streek

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘gebied’ voor het eerst aangetroffen in 1595 ^[1]
• Naamwoord van handeling van strijken ^[2]

Zelfstandig naamwoord

de streek v / m

1. (aardrijkskunde) een gebied met een eigen karakter, een landstreek

   • Deze streek is bekend om zijn bollenteelt. 

   ▸ Ten slotte kwam hij in een rotsachtige streek, waar hij plotseling de fluit van een herdersjongen hoorde.^[3]

2. deel van een entiteit (bijv. anatomisch) met specifieke eigenschappen (-> bilstreek, hartstreek, maagstreek, kompasstreek)
3. een handeling die handig maar niet helemaal netjes of beleefd is

   • Wat een gemene streek is dat! 

   ▸ Ze hadden veel aandacht en indirecte steun in de rechtse pers gekregen voor al hun streken voor de verkiezingen.^[4]

4. een veeg of streep met een werktuig

   • Met een paar streken zette de kunstenaar een goedgelijkende afbeelding op het doek. 

Werkwoord

streek

1. enkelvoud verleden tijd van strijken
   

   • Ik streek. 
     
   • Jij streek. 
     
   • Hij, zij, het streek. 

Gangbaarheid

• Het woord streek staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "streek" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Zelfstandig naamwoord

streek

1. (aardrijkskunde) streek; een gebied met een eigen karakter, een landstreek
2. streek een handige manipulatie

Zelfstandig naamwoord

streek

1. (aardrijkskunde) streek; een gebied met een eigen karakter, een landstreek
2. streek een handige manipulatie