stront - WikiWoordenboek

Uitspraak

• Geluid:  stront    (hulp, bestand)
• IPA: / strɔnt / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• stront

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord, ontwikkeld uit Middelnederlands stront, uit Germaans *strunta-, vergelijk Oudfries stront “stront” (modern Fries stront); Engels strunt “staartstomp” ^{[1] [2]} (ook geleend in Frans als étron), in de betekenis van “drek” voor het eerst aangetroffen in 1191 ^{[3] [4]}

Zelfstandig naamwoord

de stront m

1. uitgescheiden afvalstoffen van mens of dier

   • Omdat hij nog stront aan z'n schoenen had, stonk het vreselijk in de kamer. 

2. (figuurlijk) (vulgair) zeer problematische situatie

   • Als je zoveel geld leent, zit je bij een beetje tegenslag al gauw in de stront. 

3. versterkend voorvoegsel (pejoratief) versterkt als eerste deel van een samenstelling een negatieve eigenschap die het tweede deel aangeeft

   • Hij was stronteigenwijs en luisterde niet naar de adviezen van meer ervaren vissers. 

Gangbaarheid

• Het woord stront staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stront" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Zelfstandig naamwoord

stront

1. (scheikunde), (element) Sr, strontium.