Pairan — Wikipèdia
Pairan | |
---|---|
![]() | |
Glèisa de Pairan. | |
Geografia fisica | |
Coordenadas | 43° 16′ 02″ N, 1° 51′ 21″ E |
Superfícia | 24,52 km² |
Altituds · Maximala · Mejana · Minimala |
362 m 244 m 237 m |
Geografia politica | |
País | ![]() |
Estat | ![]() |
Region 76 |
Occitània ![]() |
Departament 11 |
Aude ![]() |
Arrondiment 111 |
Carcassona |
Canton 1101 |
De la Puèja al Rasés (Salas d'Erç abans 2015) |
Intercom 200035855 |
CC de Castèlnau d'Arri Lauragués Audenc |
Cònsol | Bernard Pech (2020-2026) |
Geografia umana | |
Populacion Populacion totala (2018) |
204 ab. ![]() 207 ab. |
Densitat | 7,67 ab./km² |
Autras informacions | |
Còde postal | 11410 |
Còde INSEE | 11275 |
Pairan (Payra-sur-l'Hers en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/80/Map_commune_FR_insee_code_11275.png/400px-Map_commune_FR_insee_code_11275.png)
Las fòrmas ancianas son : Ecclesia de Pairano en 1119, Payranum en 1217, Villa de Payrano en 1327, Peyranum en 1378, Nostra Dame de Payra al sègle XV, Nostre Dame du Payra al sègle XV, Ecclesia Beatae Mariae de Payran en 1531, Payra en 1781[1].
Pairan ven del nom latin d'òme Patrius ambe'l sufixe -anum[2],[3].
Pairanèl es sus una tuca a l'èst de Pairan.
Las fòrmas ancianas son : Payranellum en 1217, Locus de Payranello al sègle XV, Peiranel en 1781, Payranel (Ministèri de l'Interior) [1].
Pairanèl es le diminutiu de Pairan, ambe'l sufixe -èl, resultat del latin -ellum.
Lòc situat al sud-èst de Pairan.
Las fòrmas ancianas son : Antioca en 1223, Antiocha en 1244, Villa de Antiocha en 1318, Anthioca en 1309, Villa de Anchiora, comprene Anchioca, en 1348, Anchiochia, comprene Antiochia en 1391, La Tour en 1781, La Tour d'Entioque en 1790, La Tour d'Anthioque..., moulin de la Tour en 1807, La Tour a Antioche (cadastre) [4].
Le nom Antioca de 1223 representa la fòrma occitana corrècta de la ciutat prestigiosa d'Antiòca, plan coneguda al sègle XIII per las Crosadas, e de las vilas omonimas. Se cal plan gardar d'imaginar las fòrmas medievalas en -cha coma de francismes : son d'ellenismes; aquela tradicion grafica complicada explica las fòrmas aberrantas de tipe Anchiochia. S'èran estats de francismes, la fòrma occitana ambe [-k-] se seriá pas conservada (de còps compresa En Tiòca, sénher Tiòca) en 1790 e en 1807. La fòrma del cadastre si-ben qu'es un francisme.
Pairan èra de la diocèsi de Mirapeis [1].
Periòde | Identitat | Etiqueta | Qualitat | |
---|---|---|---|---|
2014 | (2026) | Bernard Pech | ||
març de 2008 | 2014 | Jean-Jacques Flourié | ||
març de 2001 | 2008 | Marcel Melet | ||
2001 | ||||
Totas las donadas non son pas encara conegudas. |
| ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
575 | 558 | 585 | ||||||
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
- | - | - | - | 477 | - | - | - | - |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
- | - | 349 | - | - | - | - | - | - |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 |
241 |
206 |
192 |
184 |
158 |
177 |
157 |
154 |
155 160 |
2009 | 2010 | |||||||
159 164 |
168 174 | |||||||
| ||||||||
Fonts | ||||||||
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE ![]() |
- En 2018 la populacion èra de 204 abitants e la densitat èra de 8,32 ab/km².
- ↑ 1,0 1,1 et 1,2 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 294, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f386.item.texteImage
- ↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 521
- ↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 125
- ↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 446, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f538.item.texteImage