pl.wikipedia.org

Ênio Andrade – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ênio Andrade

Pełne imię i nazwisko

Ênio Vargas de Andrade

Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1928
Recife

Data i miejsce śmierci

22 stycznia 1997
Porto Alegre

Wzrost

178 cm

Pozycja

ofensywny pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1946–1949 São José Porto Alegre
1949–1951 SC Internacional
1951–1957 Renner Porto Alegre
1958–1960 SE Palmeiras 114 (36)
1961 Clube Náutico Capibaribe
1962 São José Porto Alegre
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1956  Brazylia 5 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
?-? Esportivo
1975 Grêmio Porto Alegre
1976 Santa Cruz FC
1977 Sport
1978 EC Juventude
? Coritiba
1979–1980 SC Internacional
1981–1982 Grêmio Porto Alegre
1984 Náutico
1985 Coritiba
1986 Sport
1987 SC Internacional
1988 SE Palmeiras
1989–1990 Cruzeiro EC
1990–1991 SC Internacional
1992 Cruzeiro EC
1992 CA Bragantino
1993 SC Internacional
1994 Cruzeiro EC
1995 Cruzeiro EC
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ênio Andrade, właśc. Ênio Vargas de Andrade (ur. 31 stycznia 1928 w Recife, zm. 22 stycznia 1997 w Porto Alegre) – piłkarz brazylijski, występujący na pozycji ofensywnego pomocnika.

Karierę piłkarską rozpoczął w klubie São José Porto Alegre w 1947 roku. W latach 1949–1951 grał w SC Internacional. Z Internacionalem zdobył mistrzostwo stanu Rio Grande do Sul – Campeonato Gaúcho w 1950 i 1951, a indywidualnie został królem strzelców ligi stanowej w 1950 roku.

W latach 1952–1957 występował w Renner Porto Alegre. Z Renner zdobył kolejne mistrzostwo stanu Rio Grande do Sul w 1954 roku. Po rozwiązaniu Renner, Ênio Andrade występował do SE Palmeiras. Z Palmeiras zdobył mistrzostwo stanu São Paulo – Campeonato Paulista w 1959 oraz Taça Brasil 1960. Później grał jeszcze w Náutico Recife i São José Porto Alegre, w którym zakończył karierę w 1962 roku.

W reprezentacji Brazylii Ênio Andrade zadebiutował 1 marca 1956 w wygranym 2-1 meczu z reprezentacją Chile podczas Mistrzostw Panamerykańskich, które Brazylia wygrała. Na turnieju w Meksyku wystąpił we wszystkich pięciu meczach z Chile, Peru, Meksykiem, Kostaryką i Argentyną (bramka w 58 min.).

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Ênio Andrade został trenerem. Prowadził wiele brazylijskich klubów. Największe sukcesy osiągnął z SC Internacional – mistrzostwo stanu Rio Grande do Sul w 1979, z Grêmio Porto Alegre – mistrzostwo Brazylii 1981, Náutico Recife – mistrzostwo stanu Pernambuco – Campeonato Pernambucano w 1984, Coritibą – mistrzostwo Brazylii 1985 i Cruzeiro EC – Supercopa Sudamericana 1991, mistrzostwo stanu Minas Gerais – Campeonato Mineiro w 1992, Copa Master de Supercopa w 1994 oraz Copa de Oro Sudamericana 1995.

  • Miniencyklopedia Piłka Nożna nr 6/2004, roz. Historia meczów reprezentacji Brazylii 1914–2004, cz. 4 (1952–1956), Oficyna wydawnicza ATUT, Wrocław 2004, ISSN 1644-8189, s. 103.

Kariera szkoleniowa

  1. ↑ a b c d e f tymczasowo

  1. ↑ a b c tymczasowo