Łopot – Wikipedia, wolna encyklopedia

Łopot (Abszlang) – polski herb szlachecki.

W polu czerwonym dwa jelce mieczowe w krzyż skośny złote. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Bortnowski, Bykowski, Dubicki, Hołyński, Łopata, Łopatyński, Łopetko, Łopot, Machwed, Ostałowski, Ptaszewicz, Silicz, Tudorowski, Wytyza^[1].

Zobacz w Wikiźródłach tekst Abszlang w Encyklopedii staropolskiej

• herbarz,
• heraldyka,
• lista herbów