2 cm FlaK 30 – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Invalid Date
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo | ||
|---|---|---|
| Producent |
Rheinmetall-Borsig | |
| Rodzaj | ||
| Dane taktyczno-techniczne | ||
| Kaliber |
20 mm | |
| Nabój |
20 × 138 mm. B | |
| Długość lufy |
2300 mm (L/115) | |
| Donośność |
3700 m (pionowa, maksymalna) | |
| Prędkość pocz. pocisku |
900 m/s (pocisk o masie 0,132 kg) | |
| Długość |
2300 mm | |
| Masa |
450 kg (bojowa) | |
| Kąt ostrzału |
-12° do +90° (w pionie) | |
| Wysokość linii ognia |
1080 mm (na kołach) | |
| Długość odrzutu |
33–44 mm | |
| Szybkostrzelność |
280 strz/min (teoretyczna) | |
| Obsługa |
4-5 osób | |
|
2 cm Fliegerabwehrkanone 30 – niemieckie holowane, automatyczne działo przeciwlotnicze kalibru 20 mm. Armata 2 cm Flak 30 została skonstruowana w zakładach Rheinmetall-Borsig. Konstruktorzy tej firmy wykorzystali szwajcarską armatę Solothurn ST-5, dla której zaprojektowali nowe łoże. 2 cm Flak 30 był zasilany z 20 nabojowych magazynków pudełkowych, co w połączeniu z niewielką szybkostrzelnością teoretyczną skutkowało niską szybkostrzelnością praktyczną. Armaty tego typu miały także niską niezawodność i często się zacinały. W rezultacie od 1940 roku armaty 2 cm Flak 30 były zastępowane nowymi 2 cm Flak 38. Pomimo wprowadzenia do uzbrojenia 2 cm Flak 38, armaty 2 cm Flak 30 przetrwały w jednostkach do końca wojny. Poza Niemcami były używane przez armie Holandii i Chin.
Armata 2 cm Flak 30 była bronią automatyczną zasilaną nabojem zespolonym 20 × 139 mm. Łoże kołowe, do strzelania osadzane na trzech podnośnikach śrubowych. Celownik mechaniczny.
- Stefan Pataj: Artyleria lądowa 1872-1970. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1975.
- Chris Bishop: The Encyclopedia of Weapons of World War II. New York: Barnes £ Noble Books, 1998, s. 166. ISBN 0-7607-1022-8.
Niemiecka artyleria z okresu II wojny światowej