Andrij Demczenko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pełne imię i nazwisko	Andrij Anatolijowycz Demczenko
Data i miejsce urodzenia	20 sierpnia 1976 Zaporoże
Wzrost	182 cm
Pozycja	pomocnik/napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 198?–1990 SDJuSzOR Metałurh Zaporoże 1990–1994 CSKA Moskwa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1992–1995 CSKA Moskwa 0 (0) 1992–1994 → CSKA-d Moskwa 53 (19) 1995–1998 Ajax Amsterdam 4 (0) 1997 → CSKA Moskwa (wyp.) 9 (2) 1998–2007 Metałurh Zaporoże 186 (46) 1998–2006 → Metałurh-2 Zaporoże 11 (1) 2000 → SDJuSzOR-Metałurh Zaporoże (wyp.) 1 (0) 2007 Illicziweć Mariupol 18 (4) 2008 Obołoń Kijów 23 (2) 2009 Dacia Kiszyniów 1 (0) 2010 Metałurh Zaporoże 1 (0) 2010 Helios Charków 11 (0) W sumie: 318 (74)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 19??  Rosja U-19 ? (?) 1995  Rosja olimpijska 2 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2011 Imeks Zaporoże 2012 Metałurh Zaporoże (asystent) 2013–2015 Metałurh Zaporoże U-21 2017 Obod Taszkent 2018 Weres Równe (p.o.) 2018 FK Lwów (p.o.) 2019 Metalist 1925 Charków (asystent) 2019– Metalist 1925 Charków
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Andrij Anatolijowycz Demczenko, ukr. Андрій Анатолійович Демченко, ros. Андрей Анатольевич Демченко, Andrij Anatoljewicz Diemczienko (ur. 20 sierpnia 1976 w Zaporożu, ZSRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika, olimpijski reprezentant Rosji.

Wychowanek szkółki piłkarskiej w Zaporożu. Po rozpadzie ZSRR w 1992–1994 występował w juniorskiej drużynie CSKA Moskwa^[1]. Jego grę zauważyli selekcjonerzy klubu Ajax Amsterdam i latem 1995 podpisał 3,5-letni kontrakt^[2]. Jednak przez wysoką konkurencję nieczęsto wychodził na boisko i w kwietniu 1997 został wypożyczony z powrotem do CSKA^[3]. Po wygaśnięciu kontraktu z Ajaksem latem 1998 przyszedł do Metałurha Zaporoże, ale jeszcze do lata 2000 należał do Ajaksu^[1]. W Metałurhu piłkarz występował przez 8 lat, pełniąc funkcję kapitana drużyny. Latem 2007 przeszedł do Illicziwca Mariupol, a na początku 2008 do Obołoni Kijów. Od maja 2009 występował w amatorskim zespole Komunist Zaporoże^[4]. W lipcu 2009 podpisał kontrakt z mołdawskim klubem Dacia Kiszyniów^[5], w którym występował do końca roku, a na początku 2010 ponownie trenował się z Metałurhiem^[6]. Latem 2010 przeszedł do Heliosu Charków^[7], ale już w październiku klub zrezygnował z usług piłkarza^[8].

Występował w reprezentacji Rosji w turnieju finałowych juniorskich Mistrzostw Europy U-18 rozgrywanych w 1994 w Hiszpanii. Następnie występował w olimpijskiej reprezentacji Rosji, przy czym nie mając rosyjskiego obywatelstwa^[1].

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. Najpierw w 2011 trenował amatorski zespół Imeks Zaporoże. W 2012 został zaproszony do sztabu szkoleniowego Metałurha Zaporoże, gdzie najpierw pomagał trenować a od 2013 prowadził młodzieżową drużynę U-21. W 2015 opuścił zaporoski klub. W 2017 objął prowadzenie uzbeckim Obod Taszkent, ale po zakończeniu sezonu klub został rozwiązany. 26 kwietnia 2018 został mianowany na pełniącego obowiązki głównego trenera Weresu Równe^[9]. 21 maja 2018 roku po zamianie rówieńskiego klubu z FK Lwów stał na czele zespołu ze Lwowa^[10]. W kwietniu 2019 został zaproszony do sztabu szkoleniowego Metalist 1925 Charków, a 19 czerwca 2019 został mianowany na stanowisko głównego trenera klubu^[11].

• zdobywca Superpucharu UEFA: 1995
• finalista Pucharu Ukrainy: 2006

• uczestnik Mistrzostw Europy U-18: 1994

• A. Demchenko, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-01].
• Andrij Demczenko w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
• Andrij Demczenko w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
• Andrij Demczenko w bazie FBref.com (port. • ang. • fr. • wł. • niem. • hiszp.)
• Andrij Demczenko w bazie Allplayers.in.ua (ukr.)
• Andrij Demczenko w bazie Football Facts (ros.)
• Andrij Demczenko w bazie RusTeam (ros.)
• Andrij Demczenko w bazie legioner.kulichki.com (ros.)
• Andrey Demchenko, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-18].