pl.wikipedia.org

Bernd Storck – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bernd Storck

Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1963
Herne

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska^[a]

Lata	Klub	Wyst.	Gole
1981–1983	VfL Bochum	24	(1)
1983–1989	Borussia Dortmund	147	(7)
	W sumie:	171	(8)

Kariera trenerska

Lata	Drużyna
2008	FK Ałmaty
2008	Kazachstan U-21
2008–2010	Kazachstan
2015	Węgry U-20
2015–2017	Węgry
2018–2019	Royal Excel Mouscron
2019–2020	Cercle Brugge
2020–2021	DAC Dunajská Streda
2021–2022	KRC Genk
2022	KAS Eupen
2022–2023	KV Kortrijk
2023–	Sepsi OSK

↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Multimedia w Wikimedia Commons

Bernd Storck (ur. 25 stycznia 1963 w Herne) – niemiecki trener piłkarski, a wcześniej piłkarz grający na pozycji obrońcy.

Storck zaczynał karierę piłkarską w SpVgg Boele-Kabel (Hagen), gdzie grał do 1977 roku. Następnie przeniósł się do Westfalii Herne, z której trafił do pierwszoligowego VfL Bochum. W klubie z Bochum zadebiutował 15 maja 1982 w zremisowanym 1-1 ligowym pojedynku z Arminią Bielefeld. W debiutanckim sezonie 1981/1982 rozegrał trzy spotkania w Bundeslidze. W następnym edycji rozgrywek ligowych częściej grywał w pierwszym zespole i zanotował w nich 21 meczów. Zdobył także pierwszą bramkę w trakcie gry w ekstraklasie. Było to meczu z 1. FC Köln, rozegranym 6 listopada 1983 i przegranym przez jego drużynę 1:4.

W 1983 roku przeniósł się do Borussii Dortmund. W barwach Borussii pierwszy występ zaliczył 31 sierpnia 1983 w przegranym przez jego zespół 0-3 ligowym pojedynku z VfB Stuttgart. W sezonie 1986/1987 zajął z klubem 4. miejsce w lidze, które było najwyższym w trakcie gry Storcka w Bundeslidze. W 1989 roku zdobył z klubem Puchar Niemiec. W wyniku przewlekłych kontuzji musiał zakończyć karierę. Zagrał w 147 ligowych meczach Borussii i strzelił w nich 7 goli.

Po zakończeniu kariery zdał egzamin trenerski, a następnie rozpoczął współpracę trenerską z Jürgenem Röberem, z którym pracował w VfB Stuttgart, Hercie BSC, VfL Wolfsburg, Partizanie Belgrad i Borussii Dortmund. Od 2008 roku samodzielnie trenował kazachski FK Ałmaty. W tym samym roku objął stanowisko selekcjonera Kazachstanu U-21, a później seniorskiej kadry Kazachstanu. W 2015 został selekcjonerem seniorskiej kadry Węgier.

Profil na stronie fussballdaten.de (niem.)

Aktualny na dzień 12 października 2021

Chaves (1958–60)
Van Maldeghem & Maddens (1971–73)
Van Maldeghem & Maes (1973–75)
Heylens (1975–77)
Brnčić (1977–78)
Mertens (1978–79)
Houwaart (1979–83)
Reijers (1983–84)
Van Maldeghem (1984–85)
Davidovic (1985–86)
Koudijzer (1986–87)
Grijzenhout (1987)
Kinsabil (1987–88)
Leekens (1988–89)
Houwaart (1989–90)
Desaeyere (1990–91)
Braem (1991–92)
Boskamp (1992–93)
Janssens (1993)
Storme (1993–94)
Van Geem (1994–95)
Van Acker (1995–98)
De Wolf (1998–99)
Vanderschommen (1999)
Kinsabil (1999–2000)
Laverge (2000–01)
Braem (2001–02)
Dekenne (2002)
Braem (2002–03)
Nijskens (2003)
Ferrera (2003–04)
Verkempinck (2004)
Ferrera (2004–06)
Vanhaezebrouck (2006–09)
Leekens (2009–10)
Vanhaezebrouck (2010–14)
Vanderhaeghe (2014–15)
Walem (2015–16)
Belhocine (2016)
De Wilde (2016)
Belhocine (2016)
Van Lancker (2016–17)
Belhocine (2017)
Anastasiu (2017)
De Boeck (2017–18)
Vanderhaeghe (2018–21)
Elsner (2021)
Belhocine (2021–22)
Čustović (2022)
Storck (od 2022)

Bajsejytow (1992–93)
Bajmuchammedow (1994)
Berdalin (1995–97)
Gorochowodacki (1998–99)
Tałgajew (1999–2000)
Fomiczow (2000)
Masudow (2001–02)
Pachomow (2003–04)
Timofiejew (2004–05)
Pijpers (2006–08)
Storck (2008–10)
Beránek (2011–13)
Krasnożan (2014–16)
Baysufinov (2016–17)
Borodiuk (2017–18)
Stoiłow (2018–19)
Bílek (2019–20)
Baysufinov (2020–22)
Karpowicz (2022^[A])
Adijew (2022–24)
Czerczesow (od 2024)

↑ tymczasowo

Gillemot (1902–04)
Stobbe (1904–06)
Hajós (1906)
Stobbe (1907–08)
Minder (1908–11)
Herczog (1911–14)
Minder (1914–17)
Fehéry (1918–19)
Minder (1919)
Harsády (1920)
Tibor (1920)
Kiss (1921–24)
Holits (1924)
Máriássy (1924–26)
Kiss (1926–28)
Földessy (1928–29)
Pataki (1930)
Minder (1930)
Máriássy (1930–32)
Nádas (1932–34)
Dietz (1934–39)
Ginzery (1939–41)
Fábián (1941)
Ginzery (1941)
Fábián (1942)
Vághy (1942–43)
Gallowich (1945–48)
Sebes (1949–56)
Bukovi (1956–57)
Baróti, Lakat i Sós (1957)
Baróti (1957–66)
Illovszky (1966–67)
Sós (1968–69)
Hoffer (1970–71)
Illovszky (1971–74)
Bozsik (1974)
Moór (1974–75)
Szőcs (1975)
Baróti (1975–78)
Kovács (1978–79)
Lakat (1979–80)
Mészöly (1980–83)
Mezey (1983–86)
Komora (1986)
Verebes (1987)
Garami (1987)
Bálint (1988)
Mezey (1988)
Bicskei (1989)
Mészöly (1990–91)
Glázer (1991)
Jenei (1992–93)
Puskás (1993)
Verebes (1993–94)
Mészöly (1994–95)
Csank (1996–97)
Bicskei (1998–2001)
Gellei (2001–03)
Matthäus (2004–05)
Bozsik (2006)
Várhidi (2006–08)
Koeman (2008–10)
Egervári (2010–13)
Csábi (t) (2013)
Pintér (2013–14)
Dárdai (2014–15)
Storck (2015–17)
Szélesi (2017) (t)
Leekens (2017–18)
Rossi (od 2018)

Dewulf (1910–14)
Saeys (1914–28)
Vanhalme (1928–37)
Maxwell (1937–38)
Fenichel (1938–40)
Vanhalme (1940–41)
Saeys (1941–42)
Stejskal (1942–44)
Baes (1944–46)
Deschepper (1946–48)
Baes (1948–50)
Vanden Bempt (1950–51)
Kennedy (1951–52)
Versijp (1952–1953)
Ruysschaert (1953–54)
Thys (1954–56)
Versyp (1956–57)
Delfour (1958–62)
Bigot (1962–63)
Meuris (1963–66)
Vandooren (1966–67)
Braems (1967–72)
Grijzenhout (1972–77)
Petropulos (1977–78)
Masyn (1977–78)
Grijzenhout (1978–79)
Canjels (1979–82)
Grijzenhout (1982–83)
Houwaart (1983–84)
van Kerkhof (1984)
Leekens (1984–87)
Taelman (1987–88)
Rotty (1988–89)
Grijzenhout (1988–91)
Lagrou (1990–91)
Houwaart (1991–94)
Leekens (1993–94)
Tipurić (1994–97)
Verkempinck (1997–98)
Desmedt (1998–99)
Van Wijk (1999–02)
Tipurić (2002–04)
van Veldhoven (2004–07)
De Boeck (2007–10)
Peeters (2010–12)
Booy (2012–13)
Staelens (2013–14)
Viðarsson (2014–15)
Van Wijk (2015)
Vanderbiest (2015)
Euvrard (2016)
Riga (2016–17)
Vercauteren (2017–18)
Guyot (2018-19)
Jeunechamps (2019)
Mercadal (2019)
Storck (2019-20)
Patz (2020)
Clement (2020-21)
De Wulf & Artz (2021)
Vanderhaeghe (2021)
Thalhammer (2021-22)
Muslic (od 2022)

Künnecke (1988)
Vliers (1988–89)
Desaeyere (1989)
Alisic (1989)
Peeters (1989–90)
Theunis (1990–91)
Janssen (1991–93)
Peruzović (1993–94)
Denier i Beuls (1994)
Alisic (1994–96)
Denier (1996)
Anthuenis (1996–99)
Heyligen (1999–00)
Boskamp (2000)
Denier (2000–01)
Vergoossen (2001–04)
Denier i Van Geneugden (2004)
Vandereycken (2004–05)
Broos (2005–08)
Van Geneugden (2008–09)
Denier i Visser (2009)
Vanhaezebrouck (2009)
Vercauteren (2009–11)
Denier i Visser (2011)
Been (2011–14)
Ferrera (2014)
McLeish (2014–15)
Maes (2015–16)
Stuivenberg (2017)
Clement (2017-19)
Mazzù (2019)
Olivieri (2019)
Wolf (2019–20)
Olivieri (2020)
Thorup (2020)
van den Brom (2020–21)
Storck (2021–22)
Vrancken (2022–24)
Olivieri, Ribeiro i Vanhemel (2024^[A])
Fink (od 2024)

↑ trener tymczasowy

Kategorie: