Bierne prawo wyborcze – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bierne prawo wyborcze (prawo wybieralności) – prawo do kandydowania. W Polsce bierne prawo wyborcze do Sejmu (czyli prawo bycia wybranym na posła) ma każdy obywatel polski mający czynne prawo wyborcze (czyli prawo wybierania), który najpóźniej w dniu wyborów kończy 21 lat. W przypadku senatorów granica wieku jest wyższa i wynosi 30 lat^[1]. Wynika to z faktu, iż Senat z założenia ma być "izbą rozsądku", powinien zatem składać się z osób mających określone doświadczenie i wiedzę oraz obycie polityczne.

• do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw – 18 lat ukończone w dniu wyborów
• do Sejmu – 21 lat^[2]
• do Parlamentu Europejskiego – 21 lat
• na urząd wójta, burmistrza i prezydenta miasta – 25 lat
• do Senatu – 30 lat^[2]
• na urząd prezydenta Rzeczypospolitej – 35 lat^[3]

W przypadku kandydata na radnego obowiązuje ponadto wymóg stałego zamieszkiwania na obszarze działania danej rady.

• do Saboru - 18 lat
• na urząd prezydenta - 18 lat

• do Izby Reprezentantów – 25 lat, stałe zamieszkiwanie w stanie, który ma się reprezentować i obywatelstwo amerykańskie od co najmniej 7 lat
• do Senatu – 30 lat, stałe zamieszkiwanie w stanie, który ma się reprezentować i obywatelstwo amerykańskie od co najmniej 9 lat
• na urząd prezydenta – 35 lat, zamieszkiwanie na terytorium Stanów Zjednoczonych przez co najmniej 14 lat i rodowite obywatelstwo amerykańskie

• Izba Gmin – 18 lat^[7],
• Izba Lordów – 21 lat^[8],
• Radni samorządowi – 18 lat,
• Zgromadzenie Irlandii Północnej – 18 lat,
• Walijskie Zgromadzenie Narodowe – 18 lat^[9],
• Komisarz policji – 18 lat,

• na urząd prezydenta – 35 lat, zamieszkiwanie na terytorium Ukrainy przez co najmniej 10 lat
• do Rady Najwyższej – 21 lat, zamieszkiwanie na terytorium Ukrainy przez co najmniej 5 lat
• do rad obwodowych, rejonowych, miejskich, wiejskich, rad gromad – 18 lat
• na urząd przewodniczącego rady miejskiej, wiejskiej – 18 lat.