pl.wikipedia.org

Bjarte Engen Vik – Wikipedia, wolna encyklopedia

  • ️Thu Dec 11 2008

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bjarte Engen Vik

Data i miejsce urodzenia

3 marca 1971
Tromsø

Klub

Bardufoss IF

Wzrost

174 cm

Debiut w PŚ

15.12 1990, Trondheim
(42. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

12.01 1991, Bad Goisern (12. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

5.12 1992, Vuokatti
(3. miejsce – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
złoto Nagano 1998 kombinacja norweska
(Gundersen)
złoto Nagano 1998 kombinacja norweska
(sztafeta)
srebro Lillehammer 1994 kombinacja norweska
(sztafeta)
brąz Lillehammer 1994 kombinacja norweska
(Gundersen)
Mistrzostwa świata
złoto Trondheim 1997 sztafeta
złoto Ramsau 1999 Gundersen
złoto Ramsau 1999 sprint
złoto Lahti 2001 Gundersen
złoto Lahti 2001 sztafeta
srebro Thunder Bay 1995 sztafeta
srebro Trondheim 1997 Gundersen
srebro Ramsau 1999 sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Szczyrbskie Jezioro 1990 sztafeta
Puchar Świata
Kryształowa kula
1997/1998
Kryształowa kula
1998/1999
2. miejsce
1994/1995
2. miejsce
1999/2000
3. miejsce
1996/1997
3. miejsce
2000/2001
Inne nagrody
złoto Medal Holmenkollen
1997

Bjarte Engen Vik (ur. 3 marca 1971 w Tromsø) – norweski kombinator norweski, czterokrotny medalista olimpijski, ośmiokrotny medalista mistrzostw świata, złoty medalista mistrzostw świata juniorów i dwukrotny zdobywca Pucharu Świata.

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Bjarte Engen Vik pojawił się w marcu 1990 roku podczas Mistrzostw Świata Juniorów w Štrbskim Plesie, gdzie wspólnie z kolegami wywalczył złoty medal w zawodach drużynowych. Dziewięć miesięcy później, 15 grudnia 1990 roku w Trondheim zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 42. miejsce w zawodach metodą Gundersena. W sezonie 1990/1991 wystąpił jeszcze tylko raz, 12 stycznia 1991 roku w Bad Goisern, gdzie był dwunasty w Gundersenie. Były to jego pierwsze pucharowe punkty i w klasyfikacji generalnej zajął 30. pozycję.

W rywalizacji pucharowej sezonu 1991/1992 spisał się przeciętnie, najlepszy wynik uzyskując 18 stycznia 1992 roku w Murau, gdzie był ósmy. Pierwszy raz na podium zawodów Pucharu Świata stanął 5 grudnia 1992 roku w fińskim Vuokatti, gdzie był trzeci w Gundersenie. Był to jego najlepszy wynik i jedyne podium w sezonie 1992/1993. W cyklu tym pojawił się jeszcze cztery razy, za każdym razem punktując, co dało mu 11. pozycję klasyfikacji generalnej. W konkursie indywidualnym na Mistrzostwach Świata w Falun w 1993 roku był czwarty, w walce o miejsce na podium lepszy o 5,6 sekundy okazał się jego rodak Knut Tore Apeland. Mimo dobrego wyniku nie brał udziału w konkursie drużynowym.

Pierwszy sukces w kategorii seniorów Vik osiągnął na Igrzyskach Olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku. W konkursie drużynowym Norwegowie w składzie Knut Tore Apeland, Fred Børre Lundberg i Bjarte Engen Vik znaleźli się po skokach na drugiej pozycji, jednak do prowadzących Japończyków tracili ponad 5 minut. W biegu odrobili tylko 18 sekund i tyle samo zyskali nad trzecimi na mecie Szwajcarami. W zawodach indywidualnych Bjarte ukończył konkurs skoków na trzeciej pozycji. Przed biegiem tracił 43 sekundy do prowadzącego Lundberga i 20 sekund do drugiego Ago Markvardta z Estonii. Na trasie biegu zdołał wyprzedzić Estończyka, jednak sam został minięty przez Japończyka Takanoriego Kōno, z którym przegrał walkę o srebrny medal o zaledwie 0.8 sekundy. We wszystkich zawodach pucharowych sezonu 1993/1994 plasował się w czołowej dziesiątce, przy czym aż sześciokrotnie zajmował czwarte miejsce. Na podium stanął raz – 22 stycznia 1994 roku w Trondheim zajął trzecie miejsce. Czwarty był także w klasyfikacji generalnej.

Najsłabszym wynikiem Vika w sezonie 1994/1995 było 11. miejsce podczas zawodów w austriackim Bad Goisern. Poza tym sześciokrotnie stawał na podium, raz zajmując drugie miejsce i pięciokrotnie trzecie. W klasyfikacji generalnej zajął drugie miejsce z wyraźną stratą do Japończyka Kenjiego Ogiwary, który wygrał 6 z 10 konkursów. Trzecie miejsce przypadło Knutowi Tore Apelandowi. Podczas Mistrzostw Świata w Thunder Bay w 1995 roku wspólnie z Halldorem Skardem, Lundbergiem i Apelandem wywalczył srebrny medal w sztafecie. Po raz kolejny Norwegowie musieli uznać wyższość Japończyków. Konkurs indywidualny Vik zakończył na siódmej pozycji, tracąc do podium niecałą minutę. W sezonie 1995/1996 ponownie zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. Na podium stawał trzykrotnie, przy czym 2 marca 1996 roku w Lahti odniósł swoje pierwsze zwycięstwo pucharowe wygrywając zawody metodą Gundersena. Dwa tygodnie później zwyciężył także w Oslo, a 16 grudnia 1995 roku był trzeci Sankt Moritz.

Na Mistrzostwach Świata w Trondheim w 1997 roku razem ze Skardem, Apelandem i Lundbergiem wywalczył złoty medal w sztafecie. Norwegowie wyprzedzili drugich na mecie Finów o 55 sekund. Vik bardzo dobrze zaprezentował się także w zawodach indywidualnych zdobywając srebrny medal. Lepszy był tylko Kenji Ogiwara, a Bjarte został tym samym jedynym norweskim kombinatorem, który zdobył dwa medale na tych mistrzostwach. Sezon 1996/1997 zakończył na trzeciej pozycji, za dwoma Finami: Samppą Lajunenem i Jarim Mantilą. Siedem razy stawał na podium, w tym 14 i 15 marca w Oslo oraz 22 marca 1997 roku w Štrbskim Plesie wygrywał w Gundersenie. W zajęciu wyższej pozycji w klasyfikacji generalnej przeszkodziły mu dwie wpadki: 22 listopada 1996 roku w Rovaniemi zajął 25. miejsce, a 14 stycznia 1997 roku w Predazzo dopiero 37. pozycję.

W sezonach 1997/1998 i 1998/1999 zwyciężał w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Łącznie 27 razy stawał na podium, z czego wygrał aż 14 zawodów. W pierwszym z tych sezonów wygrał 5 z 14 rozegranych konkursów, ale drugiego w klasyfikacji Mario Stechera z Austrii wyprzedził tylko o 26 punktów. W kolejnym sezonie dominował już wyraźnie, wyprzedzając Fina Hannu Manninena i Czecha Ladislava Rygla. Igrzyska Olimpijskie w Nagano w 1998 roku były jedną z najbardziej udanych imprez w jego karierze. Razem z Halldorem Skardem, Kennethem Braatenem i Fredem Børre Lundbergiem zdobył drużynowo złoty medal. Po skokach Norwegowie znaleźli się na trzeciej pozycji, tracąc do prowadzących Finów osiem sekund, a do drugich Austriaków 4 sekundy. W biegu reprezentacja Norwegii należała do najszybszych na trasie, dzięki czemu na mecie stawili się jako pierwsi, z przewagą ponad minuty nad Finami o ponad półtorej minuty nad Francuzami, którzy zdobyli brązowe medale. Także w konkursie indywidualnym okazał się najlepszy, prowadząc już po konkursie skoków. W biegu prowadzenia już nie oddał, na mecie wyprzedzając drugiego Samppę Laujenena i trzeciego Walerija Stolarowa z Rosji o blisko pół minuty. Vik zdominował także Mistrzostwa Świata w Ramsau w 1999 roku. Wygrał zarówno sprint jak i Gundersena, a razem z kolegami z reprezentacji był drugi w sztafecie. W walce o złoto lepsi okazali się Finowie, którzy zwyciężyli z przewagą ponad minuty.

Z osiemnastu zawodów indywidualnych sezonu 1999/2000 Vik wygrał pięć, jednak Samppa Lajunen wygrał osiem konkursów i to on zwyciężył w klasyfikacji generalnej. Bjarte stracił do niego 45 punktów, ale wyraźnie wyprzedził trzeciego Rygla. Norweg trzynaście razy meldował się na podium, triumfy odnosząc: 5 stycznia w Reit im Winkl, 8 stycznia w Schonach, 5 lutego w Hakubie oraz 10 i 11 marca 2000 roku w Oslo. Wysoką formę utrzymał także w sezonie 2000/2001, który zakończył na trzeciej pozycji. Tym razem lepsi on Norwega byli tylko Austriak Felix Gottwald i Niemiec Ronny Ackermann. Vik ośmiokrotnie stawał na podium, w tym 30 grudnia 2000 roku w Lillehammer i 3 stycznia 2001 roku w Reit im Winkl zwyciężał odpowiednio w Gundersenie i starcie masowym. Na Mistrzostwach Świata w Lahti w 2001 roku po raz trzeci został indywidualnym mistrzem świata wygrywając zawody metodą Gundersena. Ponadto wraz z Kennethem Braatenem, Sverre Rotevatnem i Kristianem Hammerem zwyciężył także w sztafecie, a w sprincie był dziewiąty. Po zakończeniu tego sezonu postanowił zakończyć karierę. Łącznie 61 razy stawał na podium zawodów pucharowych, co daje mu czwarte miejsce na liście wszech czasów[1]. Odniósł przy tym 26 zwycięstw, co na liście wszech czasów daje mu trzecią pozycję za Manninenem (48) i Ackermannem (28)[2].

Bjarte Engen Vik jest także dziewięciokrotnym medalistą mistrzostw kraju, w tym w latach 1996-2000 zwyciężał w Gundersenie. W 1997 r. za swoje osiągnięcia otrzymał medal Holmenkollen wraz z biegaczami narciarskimi: Stefanią Belmondo z Włoch Bjørnem Dæhlie z Norwegii.

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
3. 19 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Gundersen K-90/15 km 39:07,9 +1:18,3 Norwegia Fred Børre Lundberg
2. 24 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Sztafeta K-90/3 × 10 km[3] 1:22:51,8 +4:49,1  Japonia
1. 14 lutego 1998 Japonia Nagano Gundersen K-90/15 km 41:21,1 - -
1. 20 lutego 1998 Japonia Nagano Sztafeta K-90/4 × 5 km[4] 54:11,5 - -
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
4. 18 lutego 1993 Szwecja Falun Gundersen K-90/15 km 46:47,5 +4:53,4 Japonia Kenji Ogiwara
7. 22 lutego 1995 Kanada Thunder Bay Gundersen K-90/15 km 41:16,9 +1:31,3 Norwegia Fred Børre Lundberg
2. 10 marca 1995 Kanada Thunder Bay Sztafeta K-90/4 × 5 km[5] 56:20,2 +1:54,6  Japonia
2. 22 lutego 1997 Norwegia Trondheim Gundersen K-90/15 km 43:43,1 +30,8 Japonia Kenji Ogiwara
1. 23 lutego 1997 Norwegia Trondheim Sztafeta K-90/4 × 5 km[5] 52:18,0 - -
1. 20 lutego 1999 Austria Ramsau Gundersen K-90/15 km 37:04,8 - -
2. 25 lutego 1999 Austria Ramsau Sztafeta K-90/4 × 5 km[6] 49:34,2 +1:14,7  Finlandia
1. 27 lutego 1999 Austria Ramsau Sprint K-90/7.5 km 17:48,4 min - -
1. 15 lutego 2001 Finlandia Lahti Gundersen K-90/15 km 39:26,7 - -
1. 20 lutego 2001 Finlandia Lahti Sztafeta K-90/4 × 5 km[7] 48:54,1 - -
9. 24 lutego 2001 Finlandia Lahti Sprint K-116/7,5 km 19:40,3 +1:15,0 Niemcy Marko Baacke
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
1. 28 marca 1990 Czechosłowacja Szczyrbskie Jezioro Sztafeta K-90/3 × 10 km[8] ? - -
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 5 grudnia 1992 Finlandia Vuokatti Gundersen K90/15 km ? 3. +33.6 s Japonia Kenji Ogiwara
2. 22 stycznia 1994 Norwegia Trondheim Gundersen K90/15 km ? 3. +2:16.2 min Japonia Kenji Ogiwara
3. 29 listopada 1994 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen K120/15 km ? 2. +4.6 s Norwegia Knut Tore Apeland
4. 10 grudnia 1994 Słowacja Szczyrbskie Jezioro Gundersen K88/15 km ? 3. +17.0 s Norwegia Fred Børre Lundberg
5. 7 stycznia 1995 Niemcy Schonach Gundersen K95/15 km ? 3. +1:04.7 min Norwegia Fred Børre Lundberg
6. 14 stycznia 1995 Czechy Liberec Gundersen K120/15 km ? 3. +47.7 s Japonia Kenji Ogiwara
7. 9 lutego 1995 Norwegia Oslo Gundersen K115/15 km 39:42.2 min 3. +1:59.5 min Japonia Kenji Ogiwara
8. 25 marca 1995 Japonia Sapporo Gundersen K120/15 km 41:02.8 min 3. +30.2 s Japonia Kenji Ogiwara
9. 16 grudnia 1995 Szwajcaria Sankt Moritz Gundersen K95/15 km ? 3. +38.4 s Norwegia Knut Tore Apeland
10. 2 marca 1996 Finlandia Lahti Gundersen K116/15 km 42:06.2 min 1. - -
11. 16 marca 1996 Norwegia Oslo Gundersen K115/15 km 42:47.0 min 1. - -
12. 11 grudnia 1996 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen K88/15 km ? 2. +0.1 s Norwegia Halldor Skard
13. 29 grudnia 1996 Niemcy Oberwiesenthal Sprint K90/7.5 km ? 2. +25.5 s Austria Mario Stecher
14. 18 stycznia 1997 Szwajcaria Sankt Moritz Gundersen K95/15 km ? 2. +12.0 s Austria Mario Stecher
15. 14 marca 1997 Norwegia Oslo Sprint K115/7.5 km ? 1. - -
16. 15 marca 1997 Norwegia Oslo Gundersen K115/15 km ? 1. - -
17. 22 marca 1997 Słowacja Szczyrbskie Jezioro Gundersen K115/15 km ? 1. - -
18. 29 listopada 1997 Finlandia Rovaniemi Gundersen K115/15 km ? 1. - -
19. 11 grudnia 1997 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Sprint K120/7.5 km ? 2. +1.4 s Finlandia Hannu Manninen
20. 13 grudnia 1997 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen K88/15 km ? 2. +39.7 s Austria Mario Stecher
21. 29 grudnia 1997 Niemcy Oberwiesenthal Sprint K90/7.5 km ? 2. +0.1 s Finlandia Hannu Manninen
22. 9 stycznia 1998 Austria Ramsau Gundersen K90/15 km ? 1. - -
23. 28 lutego 1998 Japonia Sapporo Sprint K90/7.5 km ? 1. - -
24. 7 marca 1998 Finlandia Lahti Gundersen K90/15 km ? 1. - -
25. 10 marca 1998 Szwecja Falun Gundersen K115/15 km ? 2. +0.1 s Austria Mario Stecher
26. 14 marca 1998 Norwegia Oslo Gundersen K115/15 km ? 1. - -
27. 21 listopada 1998 Finlandia Rovaniemi Gundersen K90/15 km ? 2. +2:21.5 min Finlandia Hannu Manninen
28. 22 listopada 1998 Finlandia Rovaniemi Gundersen K90/7.5 km ? 3. +41.8 s Finlandia Hannu Manninen
29. 27 listopada 1998 Norwegia Lillehammer Gundersen K120/15 km ? 1. - -
30. 29 listopada 1998 Norwegia Lillehammer Sprint K120/7.5 km ? 3. +46.6 s Finlandia Hannu Manninen
31. 10 grudnia 1998 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen K120/15 km ? 2. +0.3 s Finlandia Hannu Manninen
32. 12 grudnia 1998 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen K120/15 km ? 1. - -
33. 3 stycznia 1999 Niemcy Schonach Gundersen K95/15 km ? 1. - -
34. 9 stycznia 1999 Słowacja Szczyrbskie Jezioro Gundersen K115/15 km ? 1. - -
35. 16 stycznia 1999 Czechy Liberec Gundersen K120/15 km ? 1. - -
36. 24 stycznia 1999 Szwajcaria Sankt Moritz Sprint K88/7.5 km ? 1. - -
37. 26 stycznia 1999 Włochy Predazzo Gundersen K120/15 km ? 1. - -
38. 6 marca 1999 Finlandia Lahti Gundersen K116/15 km ? 2. +44.7 s Finlandia Samppa Lajunen
39. 12 marca 1999 Norwegia Oslo Gundersen K115/15 km ? 1. - -
40. 21 marca 1999 Polska Zakopane Gundersen K115/15 km ? 1. - -
41. 9 grudnia 1999 Finlandia Vuokatti Gundersen K90/15 km ? 3. +52.4 s Niemcy Ronny Ackermann
42. 10 grudnia 1999 Finlandia Vuokatti Sprint K90/7.5 km ? 2. +17.8 s Finlandia Samppa Lajunen
43. 19 grudnia 1999 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen K114/15 km ? 3. +58.1 s Czechy Ladislav Rygl
44. 21 grudnia 1999 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Sprint K114/7.5 km ? 2. +0.7 s Finlandia Samppa Lajunen
45. 3 stycznia 2000 Niemcy Oberwiesenthal Gundersen K90/15 km ? 2. +11.8 s Finlandia Samppa Lajunen
46. 5 stycznia 2000 Niemcy Reit im Winkl Start masowy 10 km/K90 245.0 pkt 1. - -
47. 8 stycznia 2000 Niemcy Schonach Gundersen K95/15 km ? 1. - -
48. 12 stycznia 2000 Włochy Predazzo Gundersen K90/15 km ? 3. +20.3 s Finlandia Samppa Lajunen
49. 5 lutego 2000 Japonia Hakuba Gundersen K120/15 km ? 1. - -
50. 8 lutego 2000 Japonia Nozawa Onsen Gundersen K90/15 km ? 2. +7.4 s Finlandia Samppa Lajunen
51. 4 marca 2000 Finlandia Lahti Sprint K116/7.5 km ? 2. +5.7 s Finlandia Hannu Manninen
52. 10 marca 2000 Norwegia Oslo Gundersen K115/15 km ? 1. - -
53. 11 marca 2000 Norwegia Oslo Sprint K115/7.5 km ? 1. - -
54. 6 grudnia 2000 Finlandia Kuopio Start masowy K120/10 km 220.9 pkt 2. -3.7 pkt Austria Felix Gottwald
55. 29 grudnia 2000 Norwegia Lillehammer Sprint K90/7.5 km ? 2. +0.1 s Norwegia Kristian Hammer
56. 30 grudnia 2000 Norwegia Lillehammer Gundersen K90/15 km ? 1. - -
57. 3 stycznia 2001 Niemcy Reit im Winkl Start Masowy K90/10 km 239.5 pkt 1. - -
58. 5 stycznia 2001 Niemcy Reit im Winkl Sprint K90/7.5 km ? 3. +9.9 s Niemcy Ronny Ackermann
59. 7 stycznia 2001 Niemcy Reit im Winkl Gundersen K90/15 km ? 2. +15.6 s Norwegia Kristian Hammer
60. 1 marca 2001 Japonia Nayoro Start Masowy K90/10 km 241.2 pkt 3. -4.0 pkt Austria Felix Gottwald
61. 9 marca 2001 Norwegia Oslo Gundersen K115/15 km ? 2. +51.4 s Austria Felix Gottwald
  1. ↑ Lista zawodników z więcej niż jednym podium PŚ w kombinacji na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
  2. ↑ Lista zawodników z więcej niż jednym zwycięstwem w PŚ w kombinacji na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
  3. ↑ Skład drużyny: Bjarte Engen Vik, Knut Tore Apeland, Fred Børre Lundberg
  4. ↑ Skład drużyny: Halldor Skard, Kenneth Braaten, Bjarte Engen Vik, Fred Børre Lundberg
  5. ↑ a b Skład drużyny: Halldor Skard, Bjarte Engen Vik, Knut Tore Apeland, Fred Børre Lundberg
  6. ↑ Skład drużyny: Fred Børre Lundberg, Trond Einar Elden, Bjarte Engen Vik, Kenneth Braaten
  7. ↑ Skład drużyny: Kenneth Braaten, Sverre Rotevatn, Bjarte Engen Vik, Kristian Hammer
  8. ↑ Skład drużyny: Halldor Skard, Bjarte Engen Vik, Trond Einar Elden
Sztafeta 3 x 10 km/4 x 5 km (skocznia duża)
Sztafeta 4 x 5 km (skocznia normalna)
Sprint drużynowy (skocznia duża)