Drużyna została założona w 1972 roku. Od 1972–1980 zespół występował jako Atlanta Flames, a od 1980 roku do dzisiaj swą siedzibę ma w Calgary w Kanadzie. W inauguracyjnym meczu w hali Stampede Corral w Calgary, 9 października 1980 roku, Flames zremisowali 5-5 z drużyną Quebec Nordiques. Drużyna rozegrała łącznie 146 meczów ligowych, playoff i pokazowych w hali Corral, przegrywając jedynie 28 meczów rundy zasadniczej i 4 mecze playoff w ciągu 3 sezonów. Od października 2010 roku Calgary Flames rozgrywa swe mecze w hali Scotiabank Saddledome.

Zespół posiada afiliacje w postaci klubów farmerskich w niższych ligach. Tę funkcję pełnią Stockton Heat^[2], w lidze AHL i Kansas City Mavericks^[3] w rozgrywkach ECHL.

Puchar Stanleya: 1989
Clarence S. Campbell Bowl: 1986, 1989, 2004
Mistrzostwo konferencji: 1986, 1989, 2004, 2019
Mistrzostwo dywizji: 1988, 1989, 1990, 1994, 1995, 2006, 2019
Presidents’ Trophy: 1988, 1989

Ostatnie sezony
Sezon	Konferencja	Miejsce	Dywizja	Miejsce	Mecze	Z	P	R	PK	Pkt	ZB	SB	Wyniki play-off

2019–20	Zachodnia	8	Pacyficzna	4	70¹	36	27	–	7	79	210	215	Porażka ze Stars 2-4

2018–19	Zachodnia	1	Pacyficzna	1	82	50	25	–	7	107	289	227	Porażka z Avalanche 1-4

2017–18	Zachodnia	11	Pacyficzna	5	82	37	35	–	10	84	218	248	Nie zakwalifikowała się

2016–17	Zachodnia	7	Pacyficzna	4	82	45	33	–	4	94	226	221	Porażka z Ducks 0-4

2015–16	Zachodnia	12	Pacyficzna	5	82	35	40	–	7	77	231	260	Nie zakwalifikowała się

Sezony od 2010/2011 do 2014/2015
Sezon	Konferencja	Miejsce	Dywizja	Miejsce	Mecze	Z	P	R	PK	Pkt	ZB	SB	Wyniki play-off

2014–15	Zachodnia	8	Pacyficzna	3	82	45	30	–	7	97	241	216	Zwycięstwo z Canucks 4-2 Porażka z Ducks 1-4

2013–14	Zachodnia	13	Pacyficzna	6	82	35	40	–	7	77	209	241	Nie zakwalifikowała się

2012–13	Zachodnia	13	Północno-Zachodnia	4	48	19	25	–	4	42	128	160	Nie zakwalifikowała się

2011–12	Zachodnia	9	Północno-Zachodnia	2	82	37	29	–	16	90	202	226	Nie zakwalifikowała się

2010–11	Zachodnia	10	Północno-Zachodnia	2	82	41	29	–	12	94	250	237	Nie zakwalifikowała się

Legenda:
Z = Zwycięstwa, P = Porażki, R = Remisy (do sezonu 2004/2005), PK = Przegrane po dogrywce lub karnych, Pkt = Punkty, ZB = Bramki zdobyte, SB = Bramki stracone

Puchar Stanleya

Mistrz Konferencji

Mistrz Dywizji

Awans do play-off

Presidents’ Trophy

¹ Sezon zasadniczy ze względu na epidemię koronawirusa został przerwany a następnie zakończony. W meczach kwalifikacyjnych do playoff Flames pokonały Winnipeg Jets 3-1.

Z tym tematem związana jest kategoria: Hokeiści Calgary Flames.

L.McDonald

J.Peplinski

J.Nieuwendyk

T.Fleury

C.Conroy

M.Giordano

Brad Marsh, 1980–1981
Phil Russell, 1981–1983
Doug Risebrough, 1983–1987
Lanny McDonald, 1983–1989
Jim Peplinski, 1984–1989
Brad McCrimmon, 1989–1990
Kapitanowie rotacyjni, 1990–1991
Joe Nieuwendyk, 1991–1995
Theoren Fleury, 1995–1997
Todd Simpson, 1997–1999
Steve Smith, 1999–2000
Dave Lowry, 2000–2002
Bob Boughner, 2002
Craig Conroy, 2002–2003
Jarome Iginla, 2003–2013
Mark Giordano, 2013–

Banery z zastrzeżonymi numerami

J.Iginla

Numer	Zawodnik	Pozycja	Kariera	Data zastrzeżenia
9	Lanny McDonald	Prawoskrzydłowy	1981–1989	17 marca 1990
12	Jarome Iginla	Prawoskrzydłowy	1996-2013	2 marca 2019^[4]
30	Mike Vernon	Bramkarz	1982-1994, 2000−2002	7 lutego 2007

99	Wayne Gretzky	Numer zastrzeżony dla całej ligi NHL

↑ Była to pierwsza maskotka w NHL (1983).
↑ StocktonHeat.com | The Official Website of the Stockton Heat of the AHL [online], stocktonheat.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
↑ Kansas City Mavericks | Official Website: Home [online], kcmavericks.com [dostęp 2018-01-03] (ang.).
↑ Iginla 'nervous, excited' to have number retired by Flames. nhl.com, 2019-03-02. [dostęp 2020-09-06].

Oficjalna strona klubu

VIAF: 121607564
LCCN: n89639368