pl.wikipedia.org

Conrad Ansorge – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Conrad Ansorge

Ilustracja
Imię i nazwisko

Conrad Eduard Reinhold Ansorge

Data i miejsce urodzenia

15 października 1862
Bukówka

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

13 lutego 1930
Berlin

Instrumenty

fortepian

Zawód

kompozytor, pianista

Multimedia w Wikimedia Commons

Conrad Eduard Reinhold Ansorge[1][2] (ur. 15 października 1862 w Bukówce, zm. 13 lutego 1930 w Berlinie[1][2]) – niemiecki kompozytor i pianista.

W latach 1880–1882 studiował w konserwatorium w Lipsku, następnie w latach 1885–1886 był uczniem Ferenca Liszta w Weimarze[1][2]. Koncertował w Stanach Zjednoczonych, następnie w 1893 roku osiadł w Weimarze[1]. Od 1898 do 1903 roku był wykładowcą Klindworth-Scharwenka-Konservatorium w Berlinie[1][2]. Wystąpił w Warszawie (1897) i Krakowie (1910)[1]. Od 1920 roku uczył gry na fortepianie w Deutsche Akademie für Musik und darstellende Kunst w Pradze[1][2].

Zasłynął przede wszystkim jako interpretator utworów fortepianowych Ludwiga van Beethovena i Ferenca Liszta[1][2]. Skomponował m.in. Koncert fortepianowy, Sekstet smyczkowy, 2 kwartety smyczkowe, sonatę na wiolonczelę i fortepian, 3 sonaty fortepianowe, pieśni[1][2]. Jego kompozycje cechują się liryzmem, noszącym cechy bliskie impresjonizmowi[1].

  1. ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 56. ISBN 83-224-0113-2.
  2. ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 93. ISBN 0-02-865526-5.