Cordillera de la Ramada – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Fri Nov 12 2010
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
![]() Cerro Ramada w centrum zdjęcia, obok doliny Arroyo de la Ramada. Po prawej Cerro Alma Negra i Cerro Mesa. Poniżej kolejne szczyty pięciotysięczników z Cerro Wanda. | ||
Państwo | ||
---|---|---|
Położenie | ||
Pasmo | ||
Wysokość |
6701 m n.p.m. | |
Położenie na mapie Argentyny | ||
![]() | ||
|
Cordillera de la Ramada (hiszp. teren schronienia, także Cordón de la Ramada, gdzie cordón oznacza wstęgę lub sznur) — pasmo górskie w prowincji San Juan w Argentynie, graniczącej z Chile. Najwyższym szczytem jest Mercedario o wysokości 6720 m.
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b2/Mercedario_bolius_20040215_021.jpg/240px-Mercedario_bolius_20040215_021.jpg)
Po raz pierwszy szczyty tych gór zostały zdobyte przez polską ekspedycję w 1934 roku, zorganizowaną przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze i prowadzoną przez Konstantego Jodko-Narkiewicza; pozostałymi członkami byli S. W. Daszyński, J. K. Dorawski, A. Karpiński, S. Osiecki, i W. Ostrowski[1]. Szczytami przez nich zdobytymi były Mercedario, Alma Negra, Pico Polaco, La Mesa, i Cerro Ramada[2].
Zasięg gór jest dobrze widoczny ze szczytu Aconcagua, najwyższego szczytu obu Ameryk o wysokości 6962 m n.p.m., która leży 100 km na południe od Mercedario; wielu wspinaczy po wejściu na szczyt Aconcagua przenosi się w te góry, które są jednak trudniejsze do wspinaczki.
Sporą część gór zajmują lodowce, zazwyczaj kończące się na wysokości 4000 m n.p.m.[3]. La Mesa, o wysokości 6200 m, posiada szczególnie duże lodowce; nie jest popularnym miejscem wspinaczki[2].
W lecie i w zimie występują duże wahania temperatur, jednak są one stabilne na jesieni i na wiosnę[4]. Okres najbardziej korzystny dla wspinaczki trwa od października do końca lutego[2].
U podnóża pasma Cordillera de la Ramada znajdują się kopalnie, w których wydobywa się wapień, dolomit, bentonit, marmur, kalcyt, kruszywa, skaleń, a także złoto i srebro. Odnaleziono także skamieliny herrerazaura oraz eoraptorów. Występują tu kondory królewskie i wielkie oraz sępniki (Cathartes), a także nandu, gwanako andyjskie i wigonie[4].
- Szczyty
- Mercedario, 6720 m, ósmy najwyższy szczyt Andów[2]
- Ramada Norte, 6500 m
- Cerro del Nacimiento, 6493 m[5]
- Alma Negra, 6290 m[6]
- Cerro Ramada, Argentina and Chile, 6200 m[6]
- La Mesa, 6200 m
- Pico Polaco, 6001 m[6]
- ↑ A Polish Expedition to the High Andes. „The Geographical Journal”. 84, s. 215-223, 1934. ISSN 1475-4959.
- ↑ a b c d Christabelle Dilks: Argentina. Footprint, 2006. ISBN 978-1-904777-72-4.
- ↑ Anales de la Universidad de Chile. 1928, s. 620.
- ↑ a b San Juan, tierra del sol. [dostęp 2010-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 grudnia 2010)]. (hiszp.).
- ↑ Norris McWhirter: The Guinness Book of Answers. 1985, s. 15.
- ↑ a b c Frédéric Hartemann, Robert Hauptman: The mountain encyclopedia: an A-Z compendium of more than 2,300 terms, concepts, ideas, and people. Scarecrow Press, 2005, s. 18.