Daphnis (księżyc) – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Fri Aug 23 2013
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
.jpg) Najdokładniejsze zdjęcie księżyca, wykonane przez sondę Cassini | ||
| Planeta | ||
|---|---|---|
| Odkrywca |
Carolyn Porco (Cassini Imaging Science Team) | |
| Data odkrycia |
1 maja 2005 | |
| Tymczasowe oznaczenie |
S/2005 S1 | |
| Charakterystyka orbity | ||
| Półoś wielka |
136 504 km[1] | |
| Mimośród |
0,0000[1] | |
| Okres obiegu |
0,594 d[1] | |
| Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a |
0,003°[1] | |
| Długość węzła wstępującego |
132,867°[1] | |
| Argument perycentrum |
266,931°[1] | |
| Anomalia średnia |
113,790°[1] | |
| Własności fizyczne | ||
| Wymiary |
8,6 × 8,2 × 6,4 km[2] | |
| Masa |
(0,0077 ± 0,0015)× 1016 kg[2] | |
| Średnia gęstość |
(0,340 ± 0,260) g/cm³[2] | |
| Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni |
0,0001 - 0,0004 m/s²[2] | |
| Albedo |
0,5 | |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
24m | |
| Temperatura powierzchni |
78 K | |
|
Daphnis (Saturn XXXV) – jeden z małych wewnętrznych księżyców Saturna, odkryty przez sondę Cassini. Krąży w obrębie pierścienia A, w obrębie przerwy Keelera.
Jego nazwa pochodzi z mitologii greckiej. Dafnis – syn Hermesa i brat Pana – był pasterzem, który zasłynął z gry na fletni Pana i tworzenia utworów sielankowych[3].
Daphnis jest trzecim najbliższym planety księżycem, po Panie i S/2009 S 1. Jego grawitacja odpowiada za istnienie szczeliny w pierścieniu A, jaką jest przerwa Keelera. Ma także wpływ na jej strukturę – przyciąganie księżyca powoduje powstanie fal gęstości na obu krawędziach przerwy; ich obserwacja poprzedziła odkrycie samego księżyca. Fale wznoszą się ponad płaszczyznę pierścienia, co uwidoczniły zdjęcia wykonane przez sondę Cassini w czasie równonocy na Saturnie.
- Chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- Księżyce Saturna – zestawienie podstawowych danych
- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-23]. (ang.).
- ↑ a b c d P.C. Thomas. Sizes, shapes, and derived properties of the saturnian satellites after the Cassini nominal mission. „Icarus”. 208 (1), s. 395-401, lipiec 2010. DOI: 10.1016/j.icarus.2010.01.025. (ang.).
- ↑ Daphnis: In Depth. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-26]. (ang.).
- Daphnis. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-08)].
- Daphnis: In Depth. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-26]. (ang.).
- Lista jest posortowana według odległości od Saturna. Największe księżyce mają nazwy pogrubione. Nazwy tymczasowe opisano kursywą.