Dolina Krzemowa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dolina Krzemowa (ang. Silicon Valley) – nazwa nadana północnej części Doliny Santa Clara, która znajduje się w amerykańskim stanie Kalifornia. Region od lat 50. XX wieku stanowi centrum amerykańskiego sektora zaawansowanych technologii (ang. high-tech) i jest siedzibą wielu korporacji transnarodowych.
Termin został utworzony przez amerykańskiego dziennikarza Dona C. Hoeflera w 1971 roku[1]. Korzystne warunki do rozwoju przedsiębiorczości, działalność Stanford University i niskie w tamtym czasie ceny nieruchomości przyczyniły się do dynamicznego rozwoju Doliny.
Wiele państw i regionów usiłuje powtórzyć sukces Doliny Krzemowej z ograniczonym skutkiem. Dolina Krzemowa charakteryzuje się położeniem w pobliżu uniwersytetów i rządowych centrów badawczych, dużą liczbą wykształconych pracowników i dostępem do venture capital. Czynniki te nie są unikalne dla Doliny Krzemowej. Według Barry'ego Jaruzelskiego o sukcesie decyduje to, że, w porównaniu z amerykańskimi przedsiębiorstwami wydającymi najwięcej na badania i rozwój, przedsiębiorstwa z Doliny Krzemowej posiadają strategie innowacyjne w znacznie większym stopniu zorientowane na potrzeby użytkowników, decyzje o strategii innowacyjnej są podejmowane na najwyższym szczeblu przedsiębiorstwa i jest ona bardziej zintegrowana z ogólną strategią biznesową[2][3].
Dolina Krzemowa powstała w bardzo sprzyjających okolicznościach. Było to miejsce, w którym panował dobry klimat. Deszcz padał tylko zimą, temperatura nie spadała poniżej 15 °C, natomiast latem nie przekraczała 30 °C.
Pierwotnie był to obszar typowo rolniczy – mieszkańcy uprawiali na pobliskich niewielkich wzgórzach sady pomarańczy i brzoskwiń oraz plantacje karczochów.
Po trzęsieniu ziemi w San Francisco na początku XX wieku rozpoczął się napływ przybyszów. Gubernator Kalifornii Leland Stanford, aby uczcić pamięć zmarłego syna, ufundował w Stanford (koło Palo Alto) uniwersytet. Za symboliczny początek Doliny Krzemowej uważa się założenie w 1939 w wynajętym garażu przez Billa Hewletta i Davida Packarda spółki Hewlett-Packard[4].
Dynamiczny rozwój Dolina Krzemowa zawdzięczała w dużym stopniu II wojnie światowej. Wtedy najsilniejsze ośrodki technologiczne i badawcze USA skoncentrowane były niekorzystnie pod względem strategicznym (wojna z Japonią) w stanach na wschodnim wybrzeżu. Część badań i produkcji zdecydowano przesunąć do Kalifornii. Sprowadzono tam specjalistów, a tamtejsze fabryki zaczęły produkować, zamiast pługów i traktorów, czołgi i radary.
W roku 1980 w Krzemowej Dolinie działało 90 przedsiębiorstw zatrudniających 25 tys. osób. Pracowano nad zaawansowanymi technologiami przemysłowymi (produkcja półprzewodników). Głównym odbiorcą tych produktów była armia Stanów Zjednoczonych.
Znajdujące się na liście „Fortune 1000” przedsiębiorstwa z branży high-tech, które mają swoje siedziby w Dolinie Krzemowej:
- Adobe Systems (San Jose)
- Advanced Micro Devices
- Agilent Technologies (Palo Alto)
- Altera (San José)
- Apple Inc. (Cupertino)
- Applied Materials(inne języki)
- Atmel (San José)
- Cadence(inne języki) (San José)
- Cisco Systems (San José)
- eBay (San José)
- Meta (Facebook) (Menlo Park)
- Google (Mountain View)
- Hewlett-Packard
- Intel
- Intuit
- Juniper Networks
- KLA Tencor(inne języki)
- LSI Logic(inne języki)
- Marvell Semiconductors
- Maxim Integrated Products
- Morabito Corporation (M-Corporation)
- National Semiconductor
- NetApp
- Nvidia
- Oracle Corporation
- Salesforce.com
- SanDisk
- Sanmina-SCI(inne języki)
- Symantec (Mountain View)
- VMware (Palo Alto)
- Yahoo!
- Xilinx Inc. (San José)
- Multitask
- Zend Technologies (Cupertino)
- ↑ Don Hoefler.
- ↑ Igrzyska Talentów w Dolinie Krzemowej.
- ↑ Why Silicon Valley’s Success Is So Hard to Replicate – Scientific American.
- ↑ Stuart Crainer, Des Dearlove (eds): Financial Times Handbook of Management. Harlow: Financial Times/Prentice Hall, 2004, s. 235. ISBN 0-273-67584-2.