Dyakowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dyakowski – polski herb szlachecki, odmiana herbu Trąby, przyniesiony z Węgier.
Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:
W polu czerwonym cztery trąby myśliwskie czarne z nabiciami i sznurami złotymi, w krzyż, stykające się ustnikami.
W klejnocie trzy pióra strusie.
Stary herb przysługujący w XV wieku rodzinie Koślewskich z Węgier, którym za zasługi król Władysław III Warneńczyk nadał dobra Dyakowce i Tasypowce na Podolu[1].
Dyakowski - Diakowski - Dziakowski, Koślewski.
- ↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1906, s. 69.
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
- Herb Dyakowski z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla