Enina – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Mon Nov 04 2013
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 Wieża czasowa w centrum Eniny. | ||
| Państwo | ||
|---|---|---|
| Obwód | ||
| Gmina | ||
| Kmet |
Weselin Andreew | |
| Powierzchnia |
71,091 km² | |
| Wysokość |
450 m n.p.m. | |
| Populacja (2011) • liczba ludności |
| |
| Nr kierunkowy |
04326 | |
| Kod pocztowy |
6142[2] | |
| Tablice rejestracyjne |
СТ (Сз) | |
Położenie na mapie Bułgarii
| ||
 42°40′07,68″N 25°24′32,04″E/42,668800 25,408900
| ||
|
Enina (bułg. Енина[3]) – wieś w południowo-środkowej Bułgarii, w obwodzie Stara Zagora, w gminie Kazanłyk. Według danych Narodowego Instytutu Statystycznego, 31 grudnia 2011 roku wieś liczyła 2462 mieszkańców.
W czasie wojen bałkańskich w 1912 roku do legionu Macedońsko-Adrianopolskiego wstąpił jeden mieszkaniec[4]. W trakcie remontu cerkwi świętej Paraskiewy w 1960 roku odkryty został manuskrypt z XI wieku zwany Apostołem enińskim, najstarszy znany lekcjonarz Nowego Testamentu w języku staro-cerkiewno-słowiańskim[5], w 2011 roku wpisany przez UNESCO na listę Pamięć Świata[6].
Liczba mieszkańców[1]
- Ruiny rzymskiej twierdzy Czileczeto
- Cerkiew Świętej Paraskiewy
- Monastyr
- Rezerwat Kamesztnica – obejmujący wąwóz rzeki Enina
W Eninie funkcjonuje szkoła podstawowa Christo Botewa, dom kultury, biblioteka, klub emeryta.
- Dimityr Pontenew Penczew – nauczyciel, dydaktyk
- Iwan Nonow – nauczyciel, były kmet Starej Zagory
- Н. Пюскюлев: Стогодишнината на църковата "Св.вмч.Георги". Kazanłyk: 1937.
- П. Китипов: Миналото на село Енина. 1964.
- П. Стефанов: Нови данни за Енина и Мъглижкия манастир през XVIII в.юю - Векове. 1979, s. 64-66.
- Л.П. Китипова-Попова: Забравено и неизвестно за стария Казанлък. 2010.
- ↑ a b Справка за населението на с. Енина, общ. Казанлък, обл. Стара Загора. Код по ЕКАТТЕ - 27499. nsi.bg. [dostęp 2013-11-04]. (bułg.).
- ↑ Baza kodów Pocztowych – Bułgaria. geopostcodes.com. [dostęp 2013-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (bułg.).
- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej, Nazewnictwo geograficzne świata. Europa – część I, Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2009, s. 57 [dostęp 2013-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-30] (pol.).
- ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав. Главно управление на архивите, 2006, s. 848.
- ↑ Г. А. Турбин, С.Г. Шулежкова: Старославянский язык. Учебное пособие. Москва: Флинта, 2011, s. 34.
- ↑ Enina Apostolos, Old Bulgarian Cyrillic manuscript (fragment) of the 11th century. unesco.org. [dostęp 2013-11-17]. (ang.).
- Асоциацията за устойчив туризъм - Казанлък: село Енина. Kazanlaktour.com. [dostęp 2013-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-22)]. (bułg.).
- Przewodnik po Bułgarii, wieś Enina (bułg.)
