EuroBrun – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
![]() Oscar Larrauri na starcie GP Kanady w 1988 roku | ||
Pełna nazwa |
EuroBrun Racing | |
---|---|---|
Aktywna | ||
Siedziba | ||
Ważni ludzie | ||
Założyciel |
Gianpaollo Pavanello | |
Dyrektor |
Walter Brun | |
Kierowcy |
Oscar Larrauri | |
Inne | ||
Debiut | ||
Ostatni wyścig | ||
|
EuroBrun – nieistniejący już włosko-szwajcarski zespół Formuły 1, z bazą w Senago we Włoszech.
Team powstał z połączenia doświadczenia konstruktorskiego i umiejętności Giampaollo Pavanelliego, właściciela teamu Euroracing i dyrektora fabrycznej drużyny Alfa Romeo w latach 1984-1985, i wsparcia finansowego oraz doświadczenia organizacyjnego Szwajcara Waltera Bruna, twórcy teamu Brun Motorsport jeżdżącego w serii World Sportscar Championship.
Na sezon 1988, Mario Tolentino zaprojektował bolid ER188, napędzany standardową 3,5-litrową jednostką Cosworth DFZ. Jako kierowców zakontraktowano mistrza Formuły 3000 Stefano Modenę i wieloletniego zawodnika z teamu Bruna Oscara Larrauriego. Pomimo nieudanego startu sezonu i uciekających sponsorów zespół walczył dalej. Wewnętrzną kłótnię w zespole wywołała decyzja o nieudanej ostatecznie zamianie Oscara Larrauriego na Christiana Dannera, zaś Euroracing zaczął wykazywać coraz mniejsze zainteresowanie startami w F1. Obaj kierowcy nie będą w stanie zakwalifikować się do ważnych wyścigów (Modena nie zakwalifikuje się 4 razy i zostanie wycofany z dwóch wyścigów z powodu "technicznych niezgodności", a Larrauriemu nie uda się siedem razy), a jedenaste miejsce Modeny w GP Węgier będzie najlepszym wynikiem zespołu.
W sezonie 1989 Euroracing powoli ogranicza swoją rolę w zespole do udostępnienia kilku inżynierów i mechaników. W tym sezonie team postanowił wystawić tylko jeden bolid z Gregorem Foitekiem za kierownicą. Była to konstrukcja z zeszłego sezonu, przystosowana tylko do montażu silnika Judd V8 i opon Pirelli. Foitek przejdzie przez prekwailfikacje tylko raz. Nawet wprowadzenie nowego bolidu ER189 zaprojektowanego przez George'a Rytona na GP Niemiec nie pomogło Foitekowi w osiągnięciu sukcesu. Kierowca odchodzi z zespołu po GP Belgii, a na jego miejsce wróci Argentyńczyk Oscar Larrauri, jednak i on nie odnosi żadnych sukcesów.
Pomimo złego występu w poprzednim sezonie zespół próbuje ponownie i, jak się okazuje, ostatni raz w 1990. Pavanello ostatecznie odchodzi z zespołu, który do nowego sezonu startuje ze starą konstrukcją. Miejsce pierwszego kierowcy obejmie Roberto Moreno, a jego partnerem zostaje Claudio Langes. Nie udaje się mu ani razu przejść przez prekwalifikacje. Roberto zaś w pierwszym wyścigu kwalifikuje się na 16. pozycji, kończąc wyścig trzy miejsca wyżej. Jest to zarazem jedyny pełny wyścig tego zespołu w sezonie. Po wycofaniu się Moreno z wyścigu w San Marino z powodu problemów z przepustnicą, dyskwalifikacji tegoż z GP Meksyku i niezakwalifikowaniu się do 11 wyścigów obu kierowców zespół kończy swój udział w F1 po GP Hiszpanii, na dwa wyścigi przed końcem sezonu.
W ciągu trzech lat startów zespół wystartował w 76 wyścigach, z których zakwalifikował się tylko do dwunastu, w żadnym nie zdobywając ani jednego punktu.
Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
---|---|
Oznaczenie | Wyjaśnienie |
Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
Nie prekwalifikował się (NPK) | |
Różowy | Nie ukończył (NU) |
Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
Wykluczony (WYK/EX) | |
Biały | Nie wystartował (NW) |
Kontuzjowany (K/INJ) | |
Wyścig odwołany (OD/C) | |
Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
Nie przybył (NP/DNA) | |
Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
Nie został zgłoszony (–) | |
Pogrubienie | Start z pole position |
Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
† | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
* | Sezon w trakcie |
1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
Lista systemów punktacji Formuły 1 |
Sezon | Zespół | Podwozie | Silnik (Typ) | Opony |
---|---|---|---|---|
1988 | EuroBrun Racing | EuroBrun ER188 | Judd CV 3,5L V | Goodyear |
1989 | EuroBrun Racing | EuroBrun ER189/188B | Judd CV 3,5L V8 | Pirelli |
1990 | EuroBrun Racing | EuroBrun ER189B | Ford DFZ 3,5L V8 | Pirelli |
Razem | 1 | 3 | 3 | 2 |
Sezon | Zespół | Podwozie | Silnik (Typ) | Opony |
- EuroBrun (ang.)