Franciszek Jaworski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
![]() Franciszek Jaworski (przed 1909) | ||
Data i miejsce urodzenia | ||
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||
Narodowość |
polska | |
|
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/80/Lwow-Lyczakow-Jaworski.jpg/220px-Lwow-Lyczakow-Jaworski.jpg)
Franciszek Jaworski (ur. 21 listopada 1873 w Gródku, zm. 18 marca 1914 we Lwowie) – polski historyk, dziennikarz, publicysta, pisarz, archiwista i kolekcjoner.
Wywodził się z rodziny mieszczańskiej w rodzinnym Gródku[1]. Ukończył gimnazjum we Lwowie, gdzie został absolwentem studiów na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego[1]. Podjął pracę w Magistracie Lwowa jako praktykant konceptowy, lecz opuścił to stanowisko i został dietariuszem w archiwum miejskim[1]. W 1909 został mianowany archiwariuszem miejskim we Lwowie[1].
Z zamiłowania historykiem. Był jednym z założycieli Towarzystwa Miłośników Przeszłości Lwowa (1906) i Biblioteki Lwowskiej, w której towarzystwo to publikowało prace historyczne.
Zmarł na gruźlicę w wieku niespełna 41 lat. Pochowany na cmentarzu Łyczakowskim.
Pisał felietony drukowane w „Kurjerze Lwowskim”[1]. Opublikował szereg prac poświęconych historii Lwowa:
- Ratusz lwowski (1906)
- Królowie polscy we Lwowie (1907)
- Cmentarz grodecki (1908)
- Nobilitacja Lwowa (1909)
- Lwów za Jagiełły (1910)
- Uniwersytet lwowski (w wersji elektronicznej [1]) (1912)
oraz zbiory szkiców z przeszłości Lwowa:
- Lwów stary i wczorajszy (fragmenty w wersji elektronicznej [2], [3], [4]) (1910)
- Masonerja we Lwowie (w Kurjerze Lwowskim, 1914)
- O szarym Lwowie (pośmiertne wydanie z 1917).
- ↑ a b c d e Nowy archiwaryusz miejski. „Nowości Illustrowane”. Nr 30, s. 2-3, 24 lipca 1909.
- Zgon dziejopisa m. Lwowa. „Nowości Illustrowane”. Nr 13, s. 10, 13, 28 marca 1914.
- Łucja Charewiczowa: Historiografia i miłośnictwo Lwowa. Lwów, 1938.
- Dzieła Franciszka Jaworskiego w bibliotece Polona