Fritz Mohr – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Friedrich (Fritz) Wilhelm Justinus Mohr (ur. 14 marca 1874 w Stuttgarcie, zm. 4 czerwca 1957 w Düsseldorfie) – niemiecki lekarz neurolog i psychiatra.
Uczeń Hermanna Oppenheima, współpracował m.in. z Maxem Lewandowskym (napisał rozdziały do jego podręcznika neurologii "Handbuch der Neurologie"). Praktykował w Koblencji, potem w Düsseldorfie. Od 1947 roku profesor tytularny. Cytowany jest jako pierwszy psychiatra, który oceniał stan pacjentów prosząc ich o przerysowywanie prostych figur[1].
- Psychophysische Behandlungsmethoden (1925)
- ↑ Susan Hogan, Healing Arts: The History of Art Therapy, London: Jessica Kingsley Publishers, 2001, s. 182, ISBN 1-85302-799-5, OCLC 57318797.
- Pia Di Cristofano: Fritz Mohr: Leben, Werk und Bedeutung für die psychosomatische Medizin : eine Ergobiographie in Umrissen. Königshausen & Neumann, 2006 ISBN 3-8260-3519-4