Godfried Danneels – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Mon Mar 25 2019
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| Kardynał prezbiter | ||
 Godfried Danneels (2013) | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 czerwca 1933 | |
| Data i miejsce śmierci |
14 marca 2019 | |
| Miejsce pochówku | ||
| Arcybiskup metropolita mecheleńsko-brukselski | ||
| Okres sprawowania |
1979–2010 | |
| Prymas Belgii | ||
| Okres sprawowania |
1979–2010 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
17 sierpnia 1957 | |
| Nominacja biskupia |
4 listopada 1977 | |
| Sakra biskupia |
19 grudnia 1977 | |
| Kreacja kardynalska |
2 lutego 1983 | |
| Kościół tytularny | ||
| ||
|
| Data konsekracji |
19 grudnia 1977 | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Emiel-Jozef De Smedt | ||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
|
Godfried Maria Jules Danneels[1] (ur. 4 czerwca 1933 w Kanegem, zm. 14 marca 2019 w Mechelen[1]) – belgijski duchowny rzymskokatolicki, biskup antwerpski w latach 1977–1979, arcybiskup metropolita mecheleńsko-brukselski i tym samym prymas Belgii w latach 1979–2010, kardynał prezbiter od 1983.
Studiował na Uniwersytecie Katolickim w Louvain, przyjął święcenia kapłańskie 17 sierpnia 1957. Na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie obronił doktorat z teologii (1959). Był wykładowcą i dyrektorem duchowym wyższego seminarium duchownego w Brugii, później wykładał także na Uniwersytecie Katolickim w Louvain. Był autorem wielu książek teologicznych, wchodził w skład redakcji flamandzkiego przeglądu międzydiecezjalnego „Collationes”.
4 listopada 1977 został mianowany biskupem Antwerpii, sakrę odebrał 19 grudnia 1977 z rąk arcybiskupa brukselsko-mecheleńskiego, kardynała Léon-Josepha Suenensa. W grudniu 1979 został następcą kardynała Suesensa (który przeszedł w stan spoczynku) na czele archidiecezji brukselsko-mecheleńskiej i został zarazem prymasem Belgii; objął również funkcję przewodniczącego Konferencji Episkopatu Belgii, a we wrześniu 1980 – ordynariusza wojskowego Belgii. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, był członkiem sekretariatu generalnego Synodu; w styczniu 1980 pełnił funkcję prezydenta-delegata Specjalnego Synodu Biskupów Holenderskich w Watykanie.
2 lutego 1983 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera bazyliki św. Anastazji na Palatynie. 18 stycznia 2010 przeszedł na emeryturę. Jego następcą został bp André-Mutien Léonard, ówczesny ordynariusz diecezji Namur[2].
Uczestnik konklawe 2005 i konklawe 2013 roku. Podczas konklawe w 2013 sprawował funkcję kardynała protoprezbitera (kardynała prezbitera o najdłuższym stażu spośród uczestników konklawe) i podczas inauguracyjnej mszy papieża Franciszka był w delegacji wręczającej insygnia nowemu zwierzchnikowi Kościoła. 4 czerwca 2013 w związku z ukończeniem 80 lat utracił prawo udziału w konklawe.
- ↑ a b c Gaia Pianigiani: Godfried Danneels, Liberal Cardinal Tainted by Sex Scandal, Dies at 85. nytimes.com, 24 marca 2019. [dostęp 2019-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-25)]. (ang.).
- ↑ Informacja w biuletynie watykańskim
- ↑ Zmarł kard. Godfried Danneels, arcybiskup Brukseli. stacja7.pl, 2019-03-14. [dostęp 2019-03-14].