Greg Kinnear – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Greg Kinnear

Greg Kinnear (2012)
Imię i nazwisko	Gregory Buck Kinnear
Data i miejsce urodzenia	17 czerwca 1963 Logansport
Zawód	aktor, producent
Współmałżonek	Helen Labdon (od 1999)
Lata aktywności	od 1988
Multimedia w Wikimedia Commons

Gregory Buck „Greg” Kinnear^[1] (ur. 17 czerwca 1963 w Logansport) – amerykański aktor i producent filmowy, nominowany do Oscara i nagrody Złotego Globu (1998) za rolę w filmie Lepiej być nie może^[2].

Urodził się w Logansport, w stanie Indiana jako najmłodszy z trzech synów Suzanne Kinnear (z domu Buck) i Edwarda Kinneara, dyplomaty pracującego dla Departamentu Stanu USA^[3][4]. Ma dwóch starszych braci – Jamesa (ur. 1957) – wicedyrektora inwestycji Wachovia Securities i Steve’a (ur. 1959) współpracownika ewangelisty Billy’ego Grahama. Ze względu na charakter pracy ojca w okresie dzieciństwa wraz z rodziną wiele podróżował po takich miastach jak Bejrut (Liban) czy Ateny (Grecja). W 1973, kiedy miał dziesięć lat rodzina przeniosła się do Waszyngtonu.

Kiedy w 1981 uczęszczał do American Community Schools Atenach (Grecja), był gospodarzem audycji radiowej School Daze With Greg Kinnear. W 1986 ukończył studia na wydziale dziennikarstwa Uniwersytetu Stanu Arizona^[5] w Tucson. Przeprowadził się do Los Angeles i podjął pracę w Marketing Department Charles Band's Empire Pictures. W 1987 był sprawozdawcą E! Entertainment Television.

Zadebiutował niewielką rolą w telefilmie ABC Jak oceniają zwycięstwo (What Price Victory, 1988) u boku Eriqa La Salle i Marka Pellegrino. Prowadził teleturniej College Mad House (1989) i popularny talk-show Talk Soup (1991–1995), za który otrzymał nagrodę Emmy. Pojawił się w teledramacie NBC Morderstwo w Mississippi (Murder in Mississippi, 1990) z Tomem Hulce, Blairem Underwoodem, Jennifer Grey i CCH Pounder, biograficznym dramacie telewizyjnym ABC Dillinger (1991) u boku Marka Harmona i Sherilyn Fenn, serialu NBC Prawnicy z Miasta Aniołów (L.A. Law, 1991) jako dziennikarz oraz telewizyjnej komedii Wymyślona historia (Based on an Untrue Story, 1993) z Morgan Fairchild i Pat Crawford Brown, zanim po raz pierwszy zabłysnął na kinowym ekranie w komedii Blankman (1994)^[6].

Nagrodę krytyków w Chicago zdobył za rolę lekkomyślnego Davida Larrabee w komedii romantycznej Sabrina (1995) u boku Julii Ormond i Harrisona Forda. W komedii Najlepszy kumpel Pana Boga (Dear God, 1996) zagrał postać jeden z najzdolniejszych oszustów, który w dziale przesyłek niedoręczalnych w głównym urzędzie pocztowym Los Angeles odpowiada na listy do Pana Boga.

W 1996 został laureatem nagrody Złotego Jabłka. W komedii romantycznej Wykapany tatuś (A Smile Like Yours, 1997) z Joan Cusack był czułym mężem i ojcem. Kreacja artysty-geja Simona Bishopa w dramacie Lepiej być nie może (As Good As It Gets, 1997) u boku Jacka Nicholsona i Helen Hunt przyniosła mu nominację do Oscara i nagrody Złotego Globu. Za rolę uczuciowego dziennikarza w komedii romantycznej Nory Ephron Masz wiadomość (You've Got Mail, 1998) z Tomem Hanksem i Meg Ryan otrzymał nagrodę Blockbuster Entertainment. W jednym z odcinków sitcomu NBC Przyjaciele (Friends, 2003) pojawił się jako Benjamin Hobart. W tragikomedii Mała miss (Little Miss Sunshine, 2006) z udziałem Gordona Thomsona wystąpił w roli ojca siedmioletniej, tłuściutkiej kandydatki na królową piękności. W 2010 zagrał jedną z głównych ról w filmie Ostatnia piosenka (The Last Song, 2010]) (opartej na powieści Nicholasa Sparksa pod tym samym tytułem) jako ojciec nastoletniej Veroniki „Ronnie” Miller (Miley Cyrus), Steve Miller.

W 1999 ożenił się z byłą modelką Helen Labdon. Mają dwie córki – Lily Kathryn (ur. 2003) i Audrey Mae (ur. 2006).

Rok	Tytuł	Rola	Uwagi
2018	The Red Sea Diving Resort	Walton Bowen
2017	Brigsby Bear	Detektyw Vogel
Jednakowo inni	Ron Hall
The Philosophy of Phil	Phil
2016	Mali mężczyźni	Brian Jardine
Nominacja	Joe Biden
2014	Murder of a Cat	Ford
Niebo istnieje... naprawdę	Todd Burpo
Strange But True	Richard
2013	Nauczycielka angielskiego	Dr Tom Sherwood
Legenda telewizji 2: Kontynuacja	Gary
2012	Bez miłości ani słowa	William Borgens
Movie 43	Griffin Schraeder „The Pitch"	Segment
2011	Bulwar odkupienia	Carl Vanderveer
Jak ona to robi?	Richard Reddy
Śliska sprawa	Mickey Prohaska
To cały ja	Narrator	niewymieniony w czołówce
2010	Green Zone	Clark Poundstone
Ostatnia piosenka	Steve Miller
2008	Ghost Town	Frank Herlihy
Mama do wynajęcia	Rob
Przebłysk geniuszu	Bob Kearns
2007	Smaki miłości	Bradley Smith
2006	Fast Food Nation	Don Henderson
Mała miss	Richard Hoover
Nieznani	Złamany nos
Vince niepokonany	Dick Vermeil
2005	Drużyna specjalnej troski	Roy Bullock
Kumple na zabój	Danny Wright
2004	Godsend	Paul Duncan
2003	Skazani na siebie	Walt Tenor
2002	Auto Focus	Bob Crane
Byliśmy żołnierzami	Major Bruce P. „Snake” Crandall
2001	Kolacja z przyjaciółmi	Tom
Serce nie sługa	Ray Brown
2000	Dotyk przeznaczenia	Wayne Collins
Frajer	Edward Alcott
Siostra Betty	George McCord / Dr David Ravell
Z księżyca spadłeś?	Perry Gordon
1999	Super-bohaterowie	Kapitan Amazing / Lance
1998	Masz wiadomość	Frank Navasky
1997	Lepiej być nie może	Simon Bishop
Twój uśmiech	Danny
1996	Najlepszy kumpel Pana Boga	Tom Turner
1995	Sabrina	David Larrabee
1994	Blankman	Prowadzący Talk Show

Rok	Tytuł	Rola	Uwagi
2016	BoJack Horseman	Greg Kinglear	Rola głosowa; odcinek: „Czas na publicity”
2014	Rake	Keegan Deane	Główna rola; 13 odcinków
2012	Modern Family	Tad	Odcinek: „Zazdrość nie jest w moim stylu”
2011	The Kennedys	John F. Kennedy	Główna rola; 8 odcinków
2003	Przyjaciele	Benjamin Hobart	Odcinek: „Ten ze stypendium Rossa"
1989	Dzień za dniem	Corey	Odcinek: „Break a Leg, Mom"

• Greg Kinnear w bazie IMDb (ang.)
• Greg Kinnear w bazie Notable Names Database (ang.)
• Greg Kinnear w bazie Filmweb