Gronie (Beskid Mały) – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Thu Feb 22 2024
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
![]() Widok z Zagórnika | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
470 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Andrychów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu wadowickiego | |
![]() |
Gronie (470 m) – szczyt w północnej części Beskidu Małego, w Paśmie Bliźniaków ciągnącym się od doliny Wieprzówki w Andrychowie po dolinę Skawy na wschodzie[1]. Gronie są najdalej na wschód wysuniętym szczytem tego pasma, znajdują się tuż po wschodniej stronie Przełęczy Pańskiej[2][3].
Na lotniczej mapie Geoportalu pomiędzy Przełęczą Pańską i Przełęczą Biadasowską wyróżniono 3 szczyty: Gronie, Kobylica i Czuby, na mapie Compassu wszystkie te 3 szczyty obejmowane są jedną nazwą Czuby lub Kobylica[4], w „Ziemi Wadowickiej” nazwą Czuby lub Gronie[5], w przewodniku turystycznym wyróżniono Czuby i Kobylicę[1], na topograficznej mapie Geoportalu, środkowy, najwyższy, ma nazwę Kobylica, pozostałe są bezimienne[3].
Obecnie Gronie są całkowicie porośnięte lasem[2]. Na topograficznej mapie Geoportalu jednak większa część ich południowego zbocza to tereny bezleśne[3]. Dawniej Beskid Mały był znacznie bardziej bezleśny niż obecnie, każdy nadający się do tego stok góry był zamieniony na pastwiska i pola uprawne. Po II wojnie światowej z powodu nieopłacalności ekonomicznej stopniowo zaprzestawano uprawy wyżej położonych i stromych stoków, które samoistnie zarosły lasem, niektóre zalesiono[5]. Przez Gronie prowadzi szlak turystyczny[4].
- Piesze szlaki turystyczne
Andrychów – Pańska Góra – Czuby – Przełęcz Biadasowska – Wapienica – Przykraźń – Panienka – Susfatowa Góra – Przełęcz Kaczyńska – Narożnik – przełęcz Sosina – Czuba – Gancarz – Czoło – Przełęcz pod Gancarzem – Groń Jana Pawła II[4].
- ↑ a b Radosław Truś, Beskid Mały. Przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 189, ISBN 978-83-62460-50-2.
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-02-22].
- ↑ a b c Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-02-22].
- ↑ a b c Beskid Mały. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2014, s. 2, ISBN 978-83-7605-329-5.
- ↑ a b Aleksy Siemionow, Ziemia Wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza, Wadowice: Komisja Turystyki Górskiej Oddziału PTTK „Ziemia Wadowicka” w Wadowicach, 1984, s. 45–84.