pl.wikipedia.org

Henryk Hałas – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Henryk Hałas

Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1922
Piechcin

Data i miejsce śmierci

31 stycznia 1980
okolice Gąbina

Poseł na Sejm PRL III, IV, V, VI i VII kadencji
Okres

od 1961
do 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Henryk Hałas (ur. 16 lutego 1922 w Piechcinie, zm. 31 stycznia 1980 pod Gąbinem) – polski polityk. W latach 1961–1980 poseł na Sejm PRL III, IV, V, VI i VII kadencji.

W 1937 zaczął pracować jako uczeń w laboratorium. Podczas okupacji był pracownikiem fizycznym. Po II wojnie światowej uzyskał świadectwo dojrzałości. W 1954 uzyskał dyplom inżyniera ceramika na Wydziale Ceramicznym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.

Od 1948 do 1980 był dyrektorem Kombinatu Cementowo-Wapienniczego Kujawy w Bielawach (z przerwą w latach 1955–1956, gdy był dyrektorem Centralnego Zarządu Przemysłu Wapienniczego i Gipsowego w Krakowie). Podejmował starania związane z uzyskaniem praw miejskich dla Piechcina.

Od 1945 należał do Polskiej Partii Robotniczej. Był sekretarzem podstawowej organizacji partyjnej w swoim zakładzie pracy, a także członkiem Komitetu Powiatowego w Szubinie. Od początku działał w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, gdzie także zasiadał w KP w Szubinie, jak również w Komitecie Zakładowym w Bielawach. Od 1958 pozostawał członkiem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Bydgoszczy.

1 września 1951 doznał złamania obojczyka w wypadku kolejowym w Łojewie.

Zginął w wypadku samochodowym 31 stycznia 1980. Został pochowany na cmentarzu w Pakości[1].