Hrabstwo niemetropolitalne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Hrabstwo niemetropolitalne (ang. non-metropolitan county lub shire county) – jedna z dwóch odmian hrabstwa administracyjnego, jednostki podziału administracyjnego funkcjonującej na terenie Anglii. Podstawę prawną ich istnienia stanowi ustawa o samorządzie lokalnym (Local Government Act) z 1972 (z późniejszymi zmianami)^[1].

W porównaniu do hrabstw metropolitalnych, hrabstwa niemetropolitalne obejmują tereny o relatywnie niższym stopniu urbanizacji. Większość hrabstw dzieli się na dystrykty niemetropolitalne. Zazwyczaj największe miasta nie podlegają jurysdykcji władz hrabstw, gdyż posiadają status unitary authority. Istnieją również hrabstwa niemetropolitalne, których 100% obszaru zajmują unitary authorities. W takiej sytuacji hrabstwo staje się de facto tylko hrabstwem ceremonialnym.

Do najważniejszych dziedzin leżących w gestii samorządu na szczeblu hrabstwa niemetropolitalnego należą:

• oświata
• strategiczne planowanie przestrzenne
• organizacja i planowanie transportu
• transport pasażerski
• utrzymanie głównych dróg
• pożarnictwo
• opieka społeczna
• biblioteki
• gospodarka odpadami

Najważniejszym organem władz hrabstwa jest wyłaniana w wyborach bezpośrednich rada. Egzekutywą kieruje lider rady wraz z powołanym przez niego gabinetem.

• hrabstwa Anglii
• hrabstwo metropolitalne