pl.wikipedia.org

Hydrochinon – Wikipedia, wolna encyklopedia

  • ️Fri Jun 24 2011

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Hydrochinon

Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)

benzeno-1,4-diol

Inne nazwy i oznaczenia
1,4-dihydroksybenzen, 4-hydroksyfenol, p-dihydroksybenzen, p-hydroksyfenol
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C6H6O2

Inne wzory

C6H4(OH)2

Masa molowa

110,11 g/mol

Wygląd

białe ciało krystaliczne[1], ciemniejące pod wpływem powietrza i światła[2]

Identyfikacja
Numer CAS

123-31-9

PubChem

785

DrugBank

DB09526

SMILES

Oc1ccc(O)cc1

InChI

InChI=1S/C6H6O2/c7-5-1-2-6(8)4-3-5/h1-4,7-8H

InChIKey

QIGBRXMKCJKVMJ-UHFFFAOYSA-N

Właściwości
Gęstość
1,332 g/cm³[3]; ciało stałe
Rozpuszczalnośćwodzie
50 g/l[3]
w innych rozpuszczalnikach
etanol: rozpuszczalny[2]
Temperatura topnienia

171–175 °C[3][2]

Temperatura wrzenia

285 °C[3]

Budowa
Typ hybrydyzacji i VSEPR

sp2 dla C

Moment dipolowy

0 D

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2011-06-24]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[4]
Działanie żrące Zagrożenie dla zdrowia Wykrzyknik Środowisko

Niebezpieczeństwo

Zwroty H

H302, H317, H318, H341, H351, H400

Zwroty P

P273, P280, P305+P351+P338[3]

Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[4]
Szkodliwy Groźny dla środowiska
Szkodliwy
(Xn)
Groźny dla
środowiska
(N)
Zwroty R

R22, R40, R41, R43, R68, R50

Zwroty S

S2, S26, S36/37/39, S61

NFPA 704
Na podstawie
podanego źródła[5]

1

2

0

Temperatura zapłonu

165 °C (zamknięty tygiel)[3]

Temperatura samozapłonu

515,56 °C[3]

Numer RTECS

MX3500000

Dawka śmiertelna

LD50 302 mg/kg (szczur, doustnie)

Podobne związki
Podobne związki

pirokatechina, rezorcyna

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Hydrochinonorganiczny związek chemiczny z grupy fenoli, zawierający dwie grupy hydroksylowe przyłączone do pierścienia benzenu. Tradycyjna nazwa tego związku wynika z faktu, że hydrochinon jest najczęściej produkowany poprzez redukcję chinonu.

Reakcja redoks między chinonem (z lewej) i hydrochinonem (z prawej)

Hydrochinon jest łagodnym środkiem redukującym, stosowanym m.in. przy wywoływaniu filmów fotograficznych[1]:

2AgBr + C6H4(OH)2 → 2Ag + C6H4O2 + 2HBr

Jest także stosowany w laboratoriach jako przeciwutleniacz – przykładowo niewielki dodatek hydrochinonu do aldehydu benzoesowego zapobiega jego utlenieniu do kwasu benzoesowego. Obecność grup hydroksylowych powoduje, że hydrochinon jest słabym kwasem, zbliżonym do fenolu. W reakcjach alkilowania tworzy mono- i dietery.

Reakcja hydrochinonu z chinonem daje ciemnozielony kompleks (addukt 1:1) z przeniesieniem ładunkuchinhydron, używany m.in. do budowy elektrody chinhydronowej.

Hydrochinon jest aglikonem glikozydów hydrochinonowych (arbutyna).

  1. a b Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 167, ISBN 83-7183-240-0.
  2. a b c Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.
  3. a b c d e f g Hydrochinon (nr 53960) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-06-24]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  4. a b Hydrochinon, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-10] (ang.).
  5. Hydrochinon (nr 53960) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-06-24]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

D11: Inne leki dermatologiczne