Hydrofon – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hydrofon – mikrofon wraz z urządzeniem wspomagającym służące do odbierania i nagrywania dźwięków rozchodzących się w wodzie lub innych cieczach[1].
Jest podstawowym elementem konstrukcyjny sonarów pasywnych. Został wynaleziony w celu wykrywania nieprzyjacielskich okrętów podwodnych. Jest też wykorzystywany do innych celów, np. rejestrowania dźwięków wydawanych przez wieloryby[1].
Pierwszy działający hydrofon został skonstruowany przez francuskiego fizyka Paula Langevina podczas I wojny światowej, wykorzystujący zjawiska piezoelektryczne w kwarcu[2].
- ↑ a b Hilary McGlynn (red.), Wielka Encyklopedia Oxford, t. 8, Oxford Educational, 2008, s. 5, ISBN 978-83-252-0187-6 (pol.).
- ↑ Krzysztof Błaszkowski. Kamienie szlachetne i technika. „Młody Technik”. 3/1982. Rok XXXIII (402), s. 15, marzec 1982. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”. ISSN 1733-408X.