Hymn Serbołużyczan – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Naród | |
---|---|
Tekst |
Handrij Zejler, 1827 |
Muzyka |
Korla Awgust Kocor, 1845 |
Lata obowiązywania |
1845- |



Hymnem Serbołużyczan jest pieśń Piękne Łużyce (górnołuż. Rjana Łužica, dolnołuż. Rědna Łužyca).
Autorem pieśni jest łużycki poeta Handrij Zejler. Tekst został po raz pierwszy opublikowany 24 sierpnia 1827 w ukazującej się w Lipsku gazecie Serbska Nowina.
Na początku 1845 muzykę do pieśni skomponował Korla Awgust Kocor. 17 października 1845 w Budziszynie odbyło się jej pierwsze publiczne wykonanie.
w języku dolnołużyckim | w języku górnołużyckim |
---|---|
Rědna Łužyca
Rědna Łužyca,
Cas ty pśichodny, |
Rjana Łužica
Rjana Łužica,
Časo přichodny, |
(Tekst: Hendrich Jordan) | (Tekst: Handrij Zejler) |