pl.wikipedia.org

I.M. Pei – Wikipedia, wolna encyklopedia

  • ️Fri May 17 2019

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

I.M. Pei

貝聿銘

Ilustracja
Ieoh Ming Pei (2006)
Imię i nazwisko

Ieoh Ming Pei

Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1917
Kanton

Data i miejsce śmierci

16 maja 2019
Nowy Jork

Narodowość

chińska

Dziedzina sztuki

architektura

Odznaczenia
Prezydencki Medal Wolności (Stany Zjednoczone)
Multimedia w Wikimedia Commons
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

贝聿铭

Pismo tradycyjne

貝聿銘

Hanyu pinyin

Bèi Yùmíng

Wade-Giles

Pei Yü-ming

Multimedia w Wikimedia Commons
Bank of China Tower w Hongkongu.

I.M. Pei, właśc. Ieoh Ming Pei (ur. 26 kwietnia 1917 w Kantonie[1], zm. 16 maja 2019 w Nowym Jorku[2][3]) – amerykański architekt modernistyczny i postmodernistyczny chińskiego pochodzenia, laureat Nagrody Pritzkera.

Uczył się najpierw w Hongkongu i Szanghaju. Po otrzymaniu średniego wykształcenia wyjechał w 1935 do USA, aby studiować architekturę. Początkowo kształcił się na Uniwersytecie Pensylwanii, następnie przeniósł się na Massachusetts Institute of Technology, gdzie w 1940 otrzymał tytuł bachelora (B.Arch.)[4]. Z powodu wybuchu II wojny światowej nie mógł wrócić do Chin, pozostał więc w USA. Kontynuował studia w Harvard University (Harvard Graduate School of Design), gdzie otrzymał stopień magistra (M.Arch.) w 1946[4]. Po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do wojny współpracował z National Defense Research Committee. W latach 1945–1948 był adiunktem na Uniwersytecie Harvarda[1].

W 1954 został obywatelem amerykańskim. W 1955 założył własne biuro architektoniczne pod nazwą I. M. Pei & Partners[1], które w 1989 zmieniło nazwę na Pei Cobb Freed & Partners, honorując dwóch głównych partnerów Jamesa Freeda (zm. 2005) i Henry’ego Cobba.

Dwaj synowie Peia, Chien Chung (Didi) Pei i Li Chung (Sandi) Pei są również architektami.

Zmarł 16 maja 2019 w wieku 102 lat[2][3].

Commerce Court w Toronto
  1. ↑ a b c I.M. Pei, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-05-17] (ang.).
  2. ↑ a b Zmarł I.M. Pei, jeden z czołowych architektów świata. Jego najsławniejsze dzieło stoi w Luwrze. Onet Wiadomości, 2019-05-17. [dostęp 2019-05-16]. (pol.).
  3. ↑ a b Paul Goldberger, I.M. Pei, World-Renowned Architect, Is Dead at 102, „The New York Times”, 16 maja 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-05-16] (ang.).
  4. ↑ a b Biography: I.M. Pei. (ang.) pritzkerprize. com [dostęp 2019-05-18]