Izoterma (fizyka) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Izoterma (z gr. ἴσος „równy” + θέρμη „ciepło”[potrzebny przypis]) – krzywa na wykresie termodynamicznym. Przedstawia zależność między dwoma parametrami stanu układu fizycznego przy stałej temperaturze, czyli przemianę izotermiczną[1].
Izoterma jest rodzajem izolinii.
Przykładem izotermy jest izoterma adsorpcji. Nazwą tą określa się również wykres takiej zależności.[potrzebny przypis]
Przykładem izotermy jest krzywa przedstawiająca zależność ciśnienia od objętości gazu dla ustalonej temperatury czyli przemiany izotermicznej.
- ↑ Leksykon naukowo-techniczny, wyd. 5, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2001, s. 345, ISBN 83-204-2571-9.