Język vaeakau-taumako – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Wed Jun 05 2019
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Język pileni)
Obszar |
prowincja Temotu (Wyspy Salomona) |
---|---|
Liczba mówiących |
1660 (1999)[1] |
Pismo/alfabet | |
Klasyfikacja genetyczna | |
Status oficjalny | |
Ethnologue | 6a żywy↗ |
Kody języka | |
ISO 639-3 | piv |
IETF | piv |
Glottolog | pile1238 |
Ethnologue | piv |
WALS | pil |
W Wikipedii | |
Zobacz też: język, języki świata | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język vaeakau-taumako, także pileni (a. pilheni)[1] – język z grupy polinezyjskiej języków austronezyjskich używany w prowincji Temotu na Wyspach Salomona. Posługują się nim mieszkańcy grup wysp Duff i Reef[1][2]. Według danych z 1999 roku mówi nim 1660 osób[1].
Nie istnieje ugruntowany lokalnie termin na określenie tego języka. Sami użytkownicy posługują się różnymi wyrażeniami: tatu leo lub te leo a tatou („nasz język”), te leo a Vaeakau/Taumako („język z Vaeakau/Taumako”). Czasem spotykane określenie „pileni” to właściwie nazwa jednej z wysp[3].
W starszej literaturze często wyróżniano „pileni” i „taumako” jako dwa języki. Lokalnie dialekty te są wyraźnie postrzegane jako odmiany tego samego języka[3].
Został udokumentowany w postaci słownika (2006)[4] i opisu gramatyki (2011)[5]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
- ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Vaeakau-Taumako, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Næss i Hovdhaugen 2011 ↓, s. 1.
- ↑ a b Næss i Hovdhaugen 2011 ↓, s. 8.
- ↑ Even Hovdhaugen, A Short Dictionary of the Vaeakau-Taumako Language, Oslo: Kon-Tiki Museum, Institute for Pacific Archaeology and Cultural History, 2006, OCLC 166313479 (ang.).
- ↑ Næss i Hovdhaugen 2011 ↓.
- Åshild Næss, Even Hovdhaugen, A Grammar of Vaeakau-Taumako, Berlin: De Gruyter Mouton, 2011 (Mouton Grammar Library 52), DOI: 10.1515/9783110238273, ISBN 978-3-11-023826-6, ISBN 978-3-11-023827-3, OCLC 753968364 (ang.).