Jadwiga Golcz – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Thu Jan 30 2025
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia |
13 sierpnia 1866 | |
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||
Zawód, zajęcie |
fotograf | |
|
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/06/Stefan_Buszczy%C5%84ski_z_synow%C4%85_Jadwig%C4%85_i_wnukiem_Stefanem.jpg/220px-Stefan_Buszczy%C5%84ski_z_synow%C4%85_Jadwig%C4%85_i_wnukiem_Stefanem.jpg)
Jadwiga Irena Golcz (ur. 13 sierpnia 1866 w Gradowie, zm. 1936 w Warszawie[1]) – polska fotografka. Członkini założycielka Towarzystwa Fotograficznego Warszawskiego[2].
Pochodziła z zamożnej rodziny ziemiańskiej, która osiadła na Kujawach. Początkowo uczyła się w pensji Jadwigi Sikorskiej, a następnie uczęszczała na lekcje grafiki i malarstwa do pracowni Wojciecha Gersona. Zainteresowała się wówczas sztuką fotografii i wyjechała do Wiednia i Paryża, gdzie uczyła się technik fotograficznych[3]. Po powrocie zetknęła się z Franciszkiem Ejsmontem, za którego namową kupiła dom w Milanówku. W połowie lat 90. XIX wieku wspólnie ze Stanisławem Szalayem[potrzebny przypis] odkupiła atelier od Edwarda Troczewskiego, które mieściło w Warszawie przy ul. Erewańskiej 3[4], a następnie w Hotelu Bristol. Szybko stało się modnym zakładem fotograficznym, z którego usług korzystali m.in. Bolesław Prus i Ignacy Jan Paderewski. Poza usługami fotograficznymi Jadwiga Golcz prowadziła sklep z markowym sprzętem fotograficznym. W 1899 dokonano w nim prezentacji i wypróbowano pierwszy na ziemiach polskich aparat do robienia zdjęć barwnych. Wkrótce do sprzedaży wprowadzone zostały kinematografy.
Poza zdjęciami portretowymi uprawiała również fotografię prasową, jej zdjęcia publikowane były na łamach Wędrowca i Tygodnika Ilustrowanego[5]. Na łamach tej gazety ogłosiła w 1900 pierwszy konkurs fotograficzny, którego zwycięzcy otrzymali cenne nagrody. W 1898 zaczęła wydawać własne czasopismo poświęcone fotografii, które nosiło tytuł „Światło”. Okres prosperity zakończył się w 1910, gdy postanowiła wspólnie z ks. Włodzimierzem Kirchnerem założyć pierwszą szkołę fotograficzną. Inicjatywa pochłonęła cały jej majątek i po dwóch latach zakończyła się bankructwem. Jadwiga Golcz poza kłopotami finansowymi przeszła załamanie nerwowe i usunęła się z życia publicznego.
Zmarła w 1936 w zupełnym zapomnieniu[6].
- ↑ Katarzyna Borek: Jadwiga Irena Golcz. W: Nie miałyśmy szczęśliwej gwiazdy, zapaliłyśmy własną. Herstorie warszawskie. Warszawa: 2022, s. 17–19. [dostęp 2025-01-30].
- ↑ Wacław Żdżarski, Historia fotografii warszawskiej, str. 85-89, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974
- ↑ Fotografowie – Galeria Fotografii Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości w zbiorach IS PAN [online], web.archive.org, 2 kwietnia 2017 [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-02].
- ↑ Jadwiga Golcz w Leksykonie fotografów
- ↑ Magdalena Zaliwska "Świat w obiektywie kobiet" Polskie Radio 16 lwietnia 2008
- ↑ Ewelina Bartosik "Jadwiga Golcz. Altelier w Hotelu Bristol" Mapa Kultury 1 lipca 2011
- Wykonywa się fotografie... Znani i nieznani w obiektywie warszawskich fotografów z II połowy XIX wieku, Archiwum Państwowe m.st. Warszawy, 2008.
- Fotografie J. Golcz w kolekcji Biblioteki Narodowej – wersja cyfrowa na Polona.pl
- J. Klietkutė. Fotografka warszawska Jadwiga Golcz. Kretinga, 2022 – wersja cyfrowa na issuu.com
- Drzewo genealogiczne rodziny Golcz – wersja cyfrowa na geni.com
- Fotografie Jadwigi Golcz w zbiorach Muzeum Warszawy.