pl.wikipedia.org

Jan Leś (polityk) – Wikipedia, wolna encyklopedia

  • ️Sat Mar 13 2021

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jan Leś

Data i miejsce urodzenia

30 października 1918
Byczyna

Data śmierci

?

Poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji
Okres

od 1972
do 1985

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina”

Jan Leś (ur. 30 października 1918 w Byczynie[1], zm. ?) – polski polityk i związkowiec, poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji, w latach 1971–1980 przewodniczący Związku Zawodowego Górników w Polsce.

Syn Jana i Marii[2]. W okresie II RP pracował jako pomocnik murarski, drwal i robotnik drogowy[1]. W latach 1934–1936 należał do Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego[2]. Podczas okupacji niemieckiej związany z partyzantką działającą w rejonie rodzinnej miejscowości. W 1940 został wywieziony na roboty do Niemiec, skąd uciekł. W latach 1940–1945 był górnikiem w kopalni węgla w Jaworznie. Po ukończeniu technikum w Bytomiu został kierownikiem wydziału ekonomicznego katowickiej Okręgowej Komisji Związków Zawodowych[1].

W 1945 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej oraz do Milicji Obywatelskiej[2]. W 1948 wraz z PPR przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był przewodniczącym Gromadzkiej Rady Narodowej w Byczynie. Ukończył w 1952 szkołę partyjną przy Komitecie Centralnym PZPR i do 1955 kierował wydziałem ekonomicznym Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Poznaniu, potem był m.in. kierownikiem wydziału węglowego KW PZPR w Katowicach. Na Politechnice Gliwickiej uzyskał dyplom inżyniera górniczego. W 1961 został I sekretarzem Komitetu Miejskiego PZPR w Katowicach, w 1966 – sekretarzem KW, a w 1969 przewodniczącym Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej, którym był do 1971. Na VI Zjeździe PZPR w grudniu 1971 wybrano go na członka Komitetu Centralnego. W 1972 uzyskał mandat posła na Sejm PRL VI kadencji z okręgu Rybnik. Zasiadał w Komisji Górnictwa, Energetyki i Chemii. W 1976 i 1980 uzyskiwał reelekcję z okręgu Dąbrowa Górnicza. Zasiadał w komisjach sejmowych: VII kadencja – Komisja Górnictwa, Energetyki i Chemii, VIII kadencja – Komisja Górnictwa, Energetyki i Chemii oraz Komisja Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości[1].

W 1972 na X Krajowym Zjeździe Delegatów Związku Zawodowego Górników wybrany został na przewodniczącego tejże organizacji (funkcję tę objął już w 1971, po odejściu na emeryturę Michała Specjała)[3]. Był nim do 1980[2].

  1. ↑ a b c d e Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2021-03-13].
  2. ↑ a b c d Informacje w BIP IPN. [dostęp 2021-03-13].
  3. ↑ Historia związków zawodowych górników. [dostęp 2021-03-13].
  4. ↑ Lista odznaczonych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 20 lipca 1964, s. 2.
  5. ↑ Medale 100-lecia urodzin Lenina, „Trybuna Robotnicza”, nr 17, 21 stycznia 1971, s. 2.