Jean Djorkaeff – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Data i miejsce urodzenia |
27 października 1939 | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
173 cm | |||||||||||||||||||||||
Pozycja | ||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
|
Jean Djorkaeff (ur. 27 października 1939 w Charvieu) – francuski piłkarz występujący na pozycji napastnika, później przekwalifikowany na obrońcę.
Dziś bardziej znany jest jako ojciec i pierwszy trener Youri Djorkaeffa, mistrza Świata z 1998 roku i Europy z 2000 r. Jego kariera, choć nie przyniosła mu równie wielkich osiągnięć, także pełna była blasku. W przeciwieństwie do syna Jean nie pochodzi z Lyonu, jest jednak wychowankiem Olympique Lyon i w tym klubie spędził najwięcej, bo osiem lat ze swojej profesjonalnej kariery.
Z Olympique wywalczył pierwsze trofeum w historii klubu - Puchar Francji w 1964 roku. W tym samym roku odniósł również sukces europejski - awans do półfinału Pucharu Zdobywców Pucharów. Jako piłkarz Lyonu zadebiutował w reprezentacji Francji. Pierwszy mecz w lidze (w 1958 roku) rozegrał jako klasyczny napastnik z numerem 10 na koszulce. Na początku lat 60. trener Lucien Jasseron przekwalifikował go jednak na obrońcę i na mecze wychodził już z numerem 2 na trykocie.
Karierę kontynuował w Olympique Marsylia, w 1969 r. sięgnął po kolejny Puchar Francji, a magazyn „France Football” przyznał mu tytuł najlepszego francuskiego piłkarza, tzw. Srebrną Piłkę. Potem przeprowadził się do Paryża, gdzie tworzył powstały w 1970 roku Paris Saint-Germain. W 1 lidze rozegrał ponad 500 spotkań, w kadrze Trójkolorowych – 48.
Z futbolem się nigdy nie rozstał. To on nauczył Youriego wykonywania rzutów wolnych, z których jeden odebrał Polsce zwycięstwo na Parc des Princes w Paryżu w 1995 r. w eliminacjach Mistrzostw Europy 1996. Jean Djorkaeff trenował w latach 80. Grenoble Foot 38 i AS Saint-Étienne. Był też szkoleniowcem reprezentacji Armenii. Stamtąd wywodzi się jego żona, Mary Ohanian. On sam ma korzenie kałmucko-polskie.
- Jean Djorkaeff w bazie National Football Teams (ang.)
- Farmer (1923–24)
- Gibson (1925–29)
- Tanguy (1929–32)
- Bell (1932–33)
- Dittrich (1933–35)
- Eisenhoffer (1935–38)
- Kohut & Gascard (1938–39)
- Eisenhoffer (1939–41)
- Gascard (1941)
- Seitz (1942)
- Blanc & Gonzales (1942–43)
- Henric (1943–44)
- Gonzales (1944)
- Wartel (1944–46)
- Dewaquez (1946–47)
- Zilisy (1947–49)
- Jordan (1949–50)
- Roessler (1950–54)
- Rolhion (1954–56)
- Robin (1956–58)
- Zilisy (1958)
- Maurer (1958–59)
- Troupel (1959–62)
- Glória (1962)
- Penverne (1962)
- Miró (1962–63)
- Robin (1963–64)
- Zatelli (1964–66)
- Domergue (1966–68)
- Zatelli (1968–70)
- Leduc (1971–72)
- Zatelli (1972)
- Linder (1972–73)
- Zatelli (1973)
- Bonnel (1973)
- Riera (1973–74)
- Zvunka (1974–76)
- Arribas (1976–77)
- Zvunka (1977)
- Marković (1977–78)
- Zvunka (1978–80)
- Robin (1980)
- Batteux (1980–81)
- Gransart (1981–84)
- Cahuzac (1984–85)
- Olarević (1985–86)
- Banide (1986–88)
- Gili (1988–90)
- Beckenbauer (1990–91)
- Goethals (1991)
- Ivić (1991)
- Goethals (1991–92)
- Fernandez (1992)
- Goethals (1992–93)
- Bourrier (1993–94)
- Gili (1994)
- Stambouli & Peruzović (1995)
- Stambouli (1995)
- Gili (1995–97)
- Courbis (1997–99)
- Casoni (1999–2000)
- Abel Braga (2000)
- Emon & Galtier (2000)
- Clemente (2000–01)
- Ivić (2001)
- Anigo (2001)
- Lévy & Skoblar (2001)
- Vujović (2001)
- Emon (2001–02)
- Perrin (2002–04)
- Anigo (2004)
- Emon (2004)
- Troussier (2004–05)
- Fernandez (2005–06)
- Emon (2006–07)
- Gerets (2007–09)
- Deschamps (2009–12)
- Baup (2012–13)
- Anigo (2013–14)
- Bielsa (2014–15)
- Passi[A] (2015)
- Míchel (2015–16)
- Passi[A] (2016)
- Garcia (2016–19)
- Villas-Boas (2019–21)
- Larguet[A] (2021)
- Sampaoli (2021–22)
- Tudor (2022–23)
- Marcelino (2023)
- Abardonado[A] (2023)
- Gattuso (2023–24)
- Gasset (2024)
- De Zerbi (od 2024)
- Locke (1932–33)
- Locke & Rivers (1933–34)
- Duckworth (1934–35)
- Vago (1935–36)
- Duckworth (1936–40)
- Cabannes (1940–43)
- Tax (1943–50)
- Snella (1950–59)
- Vernier (1959–60)
- Wicart (1960–61)
- Guérin (1961–62)
- Wicart (1962–63)
- Snella (1963–67)
- Batteux (1967–72)
- Herbin (1972–83)
- Briet (1983)
- Djorkaeff (1983–84)
- Kasperczak (1984–87)
- Herbin (1987–90)
- Sarramagna (1990–92)
- Santini (1992–94)
- Baup (1994–96)
- Bossis (1996)
- Bathenay (1996)
- Mankowski (1996–97)
- Herbin & Repellini (1997–98)
- Nouzaret (1998–2000)
- Soler (2000)
- Toshack (2000)
- García & Wallemme (2001)
- Michel (2001)
- Antonetti (2001–04)
- Baup (2004–06)
- Hašek (2006–07)
- Roussey (2007–08)
- Perrin (2008–09)
- Galtier (2009–17)
- García (2017)
- Sablé (2017)
- Gasset (2017–19)
- Printant (2019)
- Puel (2019–21)
- Sablé (2021)
- Dupraz (2021–22)
- Batlles (od 2022)