Jesse Owens – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Fri Apr 03 2020
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł należy dopracować:
rozbudować życiorys.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Jesse Owens (1936) | ||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
12 września 1913 | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
31 marca 1980 | |||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||
|
Jesse Owens, właśc. James Cleveland Owens (ur. 12 września 1913 w Oakville, w stanie Alabama, zm. 31 marca 1980 w Tucson, w stanie Arizona) – amerykański lekkoatleta, 4-krotny mistrz olimpijski z Berlina (1936) (100 m i 200 m, skok w dal, 4 × 100 m). Wielokrotny rekordzista świata. Po zakończeniu kariery sportowej został działaczem ruchu na rzecz praw czarnoskórych w Stanach Zjednoczonych.
W Ann Arbor, 25 maja 1935 r., ustanowił 5 rekordów świata w ciągu 45 minut („day of days”). 100 jardów pobiegł w czasie 9,4 sekundy. 220 jardów, czyli 201 m pobiegł w 20,3 sekundy. Dystans 220 jardów przez płotki pokonał w 22,6 sekundy, a rekord w skoku w dal wyniósł 8,13 metrów[1]. Jego rekord z 1935 w skoku w dal (8,13 m) przetrwał ponad 25 lat[2]. Natomiast do 1956 roku utrzymał się rekord Owensa w biegu na 100 metrów (10,2 s)[1].
Owens stał się gwiazdą Letnich Igrzysk Olimpijskich w Berlinie. Amerykanin w stolicy Niemiec zdobył aż 4 złote medale, czego dokonał jako jeden z dwóch lekkoatletów w historii (drugim był Carl Lewis na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1984). Owens stał się gwiazdą lekkoatletyki i ulubieńcem berlińskich trybun[1].
Owens wspominał, że Adolf Hitler pogardliwie wypowiadał się o czarnoskórych lekkoatletach z USA[3]. Z tego powodu powstał mit jakoby po ceremonii wręczenia medalu przedstawiciele Komitetu Olimpijskiego zaprowadzili Owensa przed trybunę Hitlera, na którą nie został jednak wpuszczony, a Hitler miał nie zgodzić się na uściśnięcie mu ręki[4][5][6]. Gdy zawodnik ukłonił się Hitlerowi, ten oddał mu krótki nazistowski salut z ugięciem ręki. Jest to jednak kłamstwo, a sam Owens w późniejszych latach wspominał „Przez wiele lat krążyła legenda, że Hitler odmówił podania mi ręki. W rzeczywistości, na szczęście, ani razu nie miałem okazji znaleźć się w pobliżu nazistowskiego dyktatora. Nie po to byłem w Berlinie. Moją dumę w zupełności zaspokajał fakt, iż w kraju podporządkowanym ideologii rasistowskiej dowiodłem, że nie ma ras wyższych”. Owens mówił także „Kiedy minąłem kanclerza, wstał, pomachał mi ręką, a ja mu odmachałem. Myślę, że pisarze wykazali się złym gustem w krytykowaniu człowieka godziny w Niemczech”. Dodatkowo sam Hitler tego dnia nie podał ręki żadnemu sportowcowi, gdyż musiałby wybrać między gratulacjami dla każdego zawodnika, a nierobieniem tego wcale. Koniec końców kanclerz III Rzeszy wybrał drugą opcję[4]. Narodowo-socjalistyczna III Rzesza zadbała o swoistą oprawę propagandową organizowanych przez siebie igrzysk, ale nie pominięto dokonań Owensa w dokumencie Olimpiada. Owens został również jednym z bohaterów dokumentalnego filmu Leni Riefenstahl o berlińskich igrzyskach. Aby jego rekordowy skok wyglądał na ekranie bardziej efektownie, część ujęć dokręcono później[7].
Owens był najmłodszym z dziesięciorga rodzeństwa. Biegacz miał 3 siostry i 6 braci[8]. Owens studiował na Uniwersytecie Stanu Ohio w Columbus. W 1935 roku poślubił Minnie Ruth Solomon[9], która była jego żoną do śmierci Owensa. Po Igrzyskach w Berlinie podróżował po kraju jako lider kapeli jazzowej. Dzięki temu zarobił dużo pieniędzy, lecz je stracił przez złe inwestycje[1]. Ponadto Owens występował na pokazach cyrkowych i pracował przy dystrybutorze paliwa[10]. W 1966 roku został skazany za próbę oszustwa podatkowego[11].
Owens był także doradcą ds. sportu prezydenta USA Dwighta Eisenhowera[8]. Biegacz był także zatrudniony przez rząd USA jako Ambasador dobrej woli UNICEF[11][12].
- Złoty Medal Kongresu (1990)
- Jest bohaterem filmu Zwycięzca.
- ↑ a b c d Marek Byczyński, 1000 olimpijczyków : najlepsi sportowcy wszech czasów, ISBN 83-7512-541-5.
- ↑ Progression of Official World Record / Men, Long Jump [online], tilastopaja.org [dostęp 2020-04-03] (ang.).
- ↑ Owens i Neimark 1970 ↓, s. 62.
- ↑ a b Jeremy Schaap, Triumph: The Untold Story of Jesse Owens and Hitler's Olympics, New York: Houghton Mifflin Harcourt, 2007, s. 192–195, ISBN 978-0-618-68822-7 [dostęp 2020-04-03] (ang.).
- ↑ Owens i Neimark 1970 ↓, s. 64.
- ↑ Owens i Neimark 1970 ↓, s. 11.
- ↑ Ludwik Stomma, pisarz niefrasobliwy [online], kompromitacje.blogspot.com [dostęp 2020-04-03].
- ↑ a b Jesse Owens. Czarnoskóra legenda, która przyćmiła nazistowskie Niemcy [online], Onet Sport, 31 marca 2020 [dostęp 2020-11-04] (pol.).
- ↑ The Owens Family | Jesse Owens: A Lasting Legend [online] [dostęp 2020-11-04] (ang.).
- ↑ Jesse Owens - szybszy od propagandy [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2020-11-04].
- ↑ a b Jesse Owens: Uosobienie walki z nierównością [online], Dzień mężczyzny, 3 czerwca 2018 [dostęp 2020-11-04] (pol.).
- ↑ Jesse Owens goodwill tour - YouTube [online], www.youtube.com [dostęp 2020-11-04].
- Jesse Owens [online], www.sports-reference.com [zarchiwizowane z adresu 2019-10-05] (ang.).
- Frank Litsky, Jesse Owens Dies of Cancer at 66; Hero of the 1936 Berlin Olympics, nytimes.com, 1 kwietnia 1980 [zarchiwizowane z adresu 2014-03-04] (ang.).
- Jesse Owens, Paul G. Neimark, The Jesse Owens Story, New York: Putnam, 1970, OCLC 137374344 [dostęp 2020-04-03] (ang.).
1876–1878 New York Athletic Club | |
---|---|
1879–1888 NAAAA | |
1888–1979 Amateur Athletic Union |
|
1980–1992 The Athletics Congress | |
od 1993 Mistrzostwa USA |
|
Mistrzowie Stanów Zjednoczonych w skoku w dal
1876–1878 New York Athletic Club |
|
---|---|
1879–1888 NAAAA | |
1888–1979 Amateur Athletic Union |
|
1980–1992 The Athletics Congress | |
od 1993 Mistrzostwa USA |
|
Halowi mistrzowie Stanów Zjednoczonych w skoku w dal
- 1931: Martin
- 1932: Sarazen
- 1933: Hubbell
- 1934: Dean
- 1935: Louis
- 1936: Owens
- 1937: Budge
- 1938: Budge
- 1939: Kinnick
- 1940: Harmon
- 1941: DiMaggio
- 1942: Sinkwich
- 1943: Hägg
- 1944: Nelson
- 1945: Nelson
- 1946: Davis
- 1947: Lujack
- 1948: Boudreau
- 1949: Hart
- 1950: Konstanty
- 1951: Kazmaier
- 1952: Mathias
- 1953: Hogan
- 1954: Mays
- 1955: Cassady
- 1956: Mantle
- 1957: Williams
- 1958: Elliot
- 1959: Johansson
- 1960: R. Johnson
- 1961: Maris
- 1962: Wills
- 1963: Koufax
- 1964: Schollander
- 1965: Koufax
- 1966: Robinson
- 1967: Yastrzemski
- 1968: McLain
- 1969: Seaver
- 1970: Blanda
- 1971: Trevino
- 1972: Spitz
- 1973: Simpson
- 1974: Ali
- 1975: Lynn
- 1976: Jenner
- 1977: Cauthen
- 1978: Guidry
- 1979: Stargell
- 1980: Olimpijska kadra USA w hokeju
- 1981: McEnroe
- 1982: Gretzky
- 1983: Lewis
- 1984: Lewis
- 1985: Gooden
- 1986: Bird
- 1987: B. Johnson
- 1988: Hershiser
- 1989: Montana
- 1990: Montana
- 1991: Jordan
- 1992: Jordan
- 1993: Jordan
- 1994: Foreman
- 1995: Ripken
- 1996: M. Johnson
- 1997: Woods
- 1998: McGwire
- 1999: Woods
- 2000: Woods
- 2001: Bonds
- 2002: Armstrong
- 2003: Armstrong
- 2004: Armstrong
- 2005: Armstrong
- 2006: Woods
- 2007: Brady
- 2008: Phelps
- 2009: J. Johnson
- 2010: Brees
- 2011: Rodgers
- 2012: Phelps
- 2013: James
- 2014: Bumgarner
- 2015: Curry
- 2016: James
- 2017: Altuve
- 2018: James
- 2019: Leonard
- 2020: James
- 2021: Ohtani
- 2022: Judge
- ISNI: 0000000368412995, 0000000063172505
- ORCID: 0000-0003-4741-9661
- VIAF: 15564829
- LCCN: n50049951
- GND: 118738917
- BnF: 170796968
- SUDOC: 181837358
- SBN: DDSV076919
- NLA: 35404254
- NKC: xx0055727
- BNE: XX5707299
- NTA: 072554800
- BIBSYS: 1591770506802
- PLWABN: 9810667166105606
- NUKAT: n99032481
- J9U: 987007459266305171
- CONOR: 281503331