Juan Antonio Pizzi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pełne imię i nazwisko	Juan Antonio Pizzi Torroja
Data i miejsce urodzenia	7 czerwca 1968 Santa Fe
Wzrost	184 cm
Pozycja	napastnik
Informacje klubowe
Klub	Bahrajn (selekcjoner)
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1987–1990 Rosario Central 59 (29) 1990–1991 Toluca 31 (12) 1991–1993 Tenerife 68 (30) 1993–1994 Valencia 19 (4) 1994–1996 Tenerife 73 (46) 1996–1998 Barcelona 48 (11) 1998–1999 River Plate 17 (6) 1999–2000 Rosario Central 28 (18) 2000 Porto 11 (3) 2001 Rosario Central 28 (11) 2002 Villarreal 13 (1) W sumie: 395 (171)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1994–1998  Hiszpania 22 (8)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2005 Colón 2006 Universidad San Martín 2009–2010 Santiago Morning 2010–2011 Universidad Católica 2011–2012 Rosario Central 2012–2013 San Lorenzo 2013–2014 Valencia 2015–2016 León 2016–2017 Chile 2017–2019 Arabia Saudyjska 2019 San Lorenzo 2021 Racing 2022–2023 Al-Wasl 2023– Bahrajn
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Juan Antonio Pizzi Torroja (ur. 7 czerwca 1968 w Santa Fe) – hiszpański trener piłkarski pochodzenia argentyńskiego, piłkarz grający na pozycji napastnika.

Pizzi urodził się w mieście Santa Fe. Jednak karierę piłkarską rozpoczął w Rosario, w zespole Club Atlético Rosario Central. W argentyńskiej Primera División zadebiutował 11 września 1988 roku w przegranym 2:4 domowym spotkaniu z Argentinos Juniors Buenos Aires. W pierwszym sezonie rozegrał tylko dwa spotkania dla Central, ale już w sezonie 1988/1989 był jego podstawowym zawodnikiem. 14 grudnia 1988 w spotkaniu z Armenio Buenos Aires (3:3) zdobył swojego pierwszego gola w profesjonalnej karierze. W całym sezonie zdobył ich 12, a w kolejnym (1989/1990) zaliczył 17 trafień i był najlepszym strzelcem zespołu. Latem 1990 Argentyńczyk wyjechał do Meksyku i został piłkarzem Deportivo Toluca i zdobył z nim w 1991 roku Puchar Meksyku.

Latem 1991 roku Pizzi trafił do Europy. Jego pierwszym klubem na tym kontynencie stał się zespół CD Tenerife grający w hiszpańskiej Primera División. W lidze hiszpańskiej swój pierwszy mecz zaliczył 8 września, a Tenerife zremisowało 1:1 z Deportivo La Coruña. Natomiast pierwszą bramkę na Półwyspie Iberyjskim strzelił 10 listopada w meczu z Realem Oviedo (1:0). W Tenerife grał w pierwszym składzie i dwukrotnie z rzędu był najlepszym strzelcem drużyny zdobywając po 15 goli w sezonie. W 1993 roku zajął z tym klubem 5. miejsce w La Liga, jedno z najwyższych w historii klubu.

Latem 1993 roku Pizzi przeszedł do Valencii, a 5 września zaliczył w niej swój pierwszy mecz (wygrany 3:0 z Oviedo). W Valencii był jednak rezerwowym dla Serba Predraga Mijatovicia i Fernando. Zdobył 4 gole, ale w 1994 roku wrócił do Tenerife. W sezonie 1994/1995 strzelił dla tego klubu 15 bramek. 21 stycznia 1995 zdobył 4 gole w ligowym meczu z Sevillą (4:2), a w całym sezonie z 31 trafieniami został królem strzelców Primera División, a także otrzymał Złotego Buta dla najlepszego strzelca lig europejskich. Z wyspiarskim zespołem po raz drugi w karierze zajął 5. miejsce w La Liga.

Wysoka forma strzelecka Pizziego zawocowała transferem do silniejszej Barcelony, do której ściągnął go w lipcu 1996 ówczesny trener zespołu, Anglik Bobby Robson. W zespole "Blaugrany" Juan Antonio po raz pierwszy wystąpił 1 września w potyczce z Oviedo, wygranej przez barcelończyków 4:2. W Barcelonie stworzył atak z Brazylijczykiem Ronaldo. Zdobył 9 goli i wywalczył wicemistrzostwo Hiszpanii, a także przyczynił się do zdobycia przez Barcelonę Pucharu Zdobywców Pucharów (wystąpił przez minutę w wygranym 1:0 finale z Paris Saint-Germain). W sezonie 1997/1998 Pizzi został mistrzem Hiszpanii, ale w Barcelonie był dublerem dla Rivaldo i Sonny'ego Andersona, toteż zdobył tylko 3 gole.

Po sezonie Juan Antonio wrócił do Argentyny. Został piłkarzem jednego z czołowych klubów Ameryki Południowej, River Plate. Tam walczył o miejsce w składzie z Javierem Saviolą i Juanem Pablo Ángelem. Latem 1999 znów został zawodnikiem Rosario Central i w całym sezonie 1999/2000 18-krotnie trafiał do siatki rywali oraz został wicemistrzem fazy Apertura. W 2000 roku wypożyczono go do portugalskiego FC Porto, gdzie spędził tylko pół roku wywalczając wicemistrzostwo Portugalii i Puchar Portugalii. Kolejny rok spędził grając w Rosario, a na początku 2002 został zawodnikiem Villarrealu (debiut: 5 stycznia w przegranym 0:2 meczu z Sevillą). W zespole "Żółtej Łodzi Podwodnej" był rezerwowym, a latem zdecydował się zakończyć piłkarską karierę.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1987/88	Rosario Central	Argentyna	Primera División	2	0
1988/89	Rosario Central	Argentyna	Primera División	26	12
1989/90	Rosario Central	Argentyna	Primera División	31	17
1990/91	Deportivo Toluca	Meksyk	Primera División	30	12
1991/92	CD Tenerife	Hiszpania	Primera División	34	15
1992/93	CD Tenerife	Hiszpania	Primera División	34	15
1993/94	Valencia CF	Hiszpania	Primera División	19	4
1994/95	CD Tenerife	Hiszpania	Primera División	32	15
1995/96	CD Tenerife	Hiszpania	Primera División	41	31
1996/97	FC Barcelona	Hiszpania	Primera División	36	9
1997/98	FC Barcelona	Hiszpania	Primera División	15	3
1998/99	River Plate	Argentyna	Primera División	17	6
1999/00	Rosario Central	Argentyna	Primera División	28	18
2000/01	FC Porto	Portugalia	Superliga	11	3
2000/01	Rosario Central	Argentyna	Primera División	10	4
2001/02	Rosario Central	Argentyna	Primera División	18	7
2001/02	Villarreal CF	Hiszpania	Primera División	13	1

W 1994 roku Pizzi otrzymał hiszpańskie obywatelstwo i nie otrzymując powołania do reprezentacji Argentyny 30 listopada zadebiutował w reprezentacji Hiszpanii w wygranym 2:0 meczu z Finlandią. W 1996 roku został powołany przez Javiera Clemente do kadry na Euro 96. W spotkaniu grupowym z Bułgarią (1:1) otrzymał czerwoną kartkę, a zagrał jeszcze w jednym spotkaniu, wygranym 2:1 z Rumunią. Natomiast w 1998 roku wystąpił w jednym spotkaniu Mistrzostw Świata we Francji, które Hiszpanie zremisowali 0:0 z Paragwajem. Był to także ostatni mecz w kadrze narodowej dla Pizziego, który w reprezentacji wystąpił 22 razy i strzelił 8 goli.

Po zakończeniu kariery Pizzi został trenerem. W 2005 roku wraz z Peruwiańczykiem José del Solarem objął zespół CA Colón. Jednak w fazie Clausura zespół przegrał pierwsze trzy spotkania i duet trenerski został zwolniony. W 2006 roku Juan Antonio trenował peruwiański klub Universidad San Martín Lima i pracował tam do 2007 roku. Następnie prowadził Santiago Morning, a w 2010 roku został trenerem Universidad Católica.

W 2013 roku zdobył tytuł mistrzowski z San Lorenzo. W grudniu 2013 roku został nowym trenerem Valencii^[1]. W grudniu 2014 zastąpił Gustavo Matosasa na stanowisku szkoleniowca mistrza Meksyku – Club León^[2]. 29 stycznia 2016 zrezygnował z tego stanowiska i został selekcjonerem reprezentacji Chile. 10 października 2017 roku po tym, jak Chile nie zdołało wywalczyć awansu na MŚ 2018, zrezygnował ze stanowiska selekcjonera tej reprezentacji^[3]. 28 listopada 2017 roku został selekcjonerem reprezentacji Arabii Saudyjskiej^[4].

• Juan Antonio Pizzi w bazie National Football Teams (ang.)
• Profil na BDFutbol.com (ang.)
• Profil na stronie reprezentantów Hiszpanii. futbol.sportec.es. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-29)]. (hiszp.)